ازدواج در قوم بختیاری، رسم و رسومی خاص دارد. در زمان های نه چندان دور، مراسم ناف بران برای ازدواج دختران و پسران بختیاری در نظر گرفته می شد به طوری که دختر و پسر را از همان کودکی برای هم اصطلاحا نامبر می کردند تا وقتی به سن ازدواج رسیدند، با هم ازدواج کنند و مراسم عقد را بر پا نمایند.
اما به نظر می رسد در عصر مدرن، این روش تا حدودی دست خوش تغییراتی شده و رسم خواستگاری و بررسی خانه دختر توسط داماد، انجام می شود و کم تر دختری از قبل برای پسری در نظر گرفته شده است. وقتی دختر، درخواست داماد را قبول کرد، مادر داماد، روسری زیبای رنگارنگی را روی سر عروس خانم می اندازد که نشان همان انگشتری خواهد بود که می دانیم داماد به عروس می دهد.
در مقابل هم خانواده عروس، نبات و شیرینی را به معنی قبول پیشنهاد به آنها می دهند. طبق شواهد، بعضا دختری که نامزد شده است، تا زمان عروسی، قالیچه ای را شروع به بافتن می کند تا هنگام عروسی، به خانه داماد ببرد. نوع کیفیت و طراحی و بافت قالیچه، حکایت از هنرمندی عروس خانم دارد که معمولا دخترهای بختیاری، در فرهنگ خلاقیت، هنر و صنایع دستی پرورش پیدا می کنند.