“آژنگ نیوز”:عید نوروزیکی از سنن باستانی ایرانی نماداهمیت به طبیعت ،زندگی و در مجموع زندگی طبیعی است.زندگی طبیعی آرزوی همیشگی انسانها بوده است . به این معنی که زندگی اگر یک سیر منطقی داشته باشد،طبیعی است و همچنین اگر انسان در زندگی اش ا ز طبیعت بتواند به خوبی بهره ببرد باز هم زندگی اش طبیعی خواهدبود. از دیگر سو ارتباط مردم متمدن با طبیعت نیز همواره موجب رشد و ارتقاء آنان است.زیرا تا زمانی که نسبت به طبیعت و محیط اطرافشان شناخت نداشتند،رویدادهای طبیعی ،بلایای طبیعی بودند،اما زمانی که شناخت پیدا کردند تبدیل به نعمتهای طبیعی شدند.پس از شناخت طبیعت بهره گیری از آن ایجاد نظم در زندگی و در نهایت بزرگداشت آن ،بین تمام انسانها ی متمدن و آگاه رواج یافت. به همین جهت است که در کنار روشهای بهره گیری درست از تمدن ،جشن و تقویم دو دستاورد بزرگ بشری هستند.
در حقیقت از این دیگاه جشنها ستایش و بزرگداشت نعمتهایی اند که انسانها از آن بر خوردار شده اند،آنهم از زمانی که نظم منطقی این رویدادها را دریافته و برایش سازماندهی کردند ودر نتیجه تقویم را نیز بوجود آوردند. .به همین جهت تمدن بشری بر پایه نظم منطقی ،بهره گیری از روی نظم و بزرگداشت آن سازماندهی شده است.
در ایران از دوران اساطیری و پیش از آن در همه دوران تاریخی، بزرگداشت زمانهای مختلف رواج داشته است.فصل آغاز زندگی طبیعت ،یعنی فروردین .فصل بهره برداری از محصولات کشاورزی تابستانی ،یعنی تیر ماه ،فصل برداشت محصولات پاییزی ،یعنی مهر و فصل سرمای سخت که طی یک دوره یکماهه و چهل روزه با بارش برف ،ذخایر طبیعی آب برای سال بعد کشاورزی تامین میشد.این روند منطقی سالها در کشور ما بر اساس تابش خورشید به زمین ، یک سیر منطقی بوجود آورده بود.جشن فروردین ،جشن تیرگان،جشن مهرگان و جشن شب یلدا که در میان جشن های دیگر این کشور از شهرت بیشتری برخوردار اند.درست در این مقطع تاریخی زندگی هر ساله مردم را رقم می زدند و با ثبات خود موجب منظم شدن زندگی مردم بودند.
این سیر منطقی و بهره گیری از نظم طبیعت در زندگی مردم متمدن دیگر نقاط نیز رواج داشته است،مانند مردم مصر.
در مصر به جای خورشید ،رود نیل مصداق زندگی طبیعی و نظم منطقی طبیعت بود. جریان موزون نیل ،زندگی موزون مصریان را رقم میزد.طغیان،روییدن و چیدن ،مبنای زندگی مردم بود. در اواخر تیر ماه رود نیل طغیان میکرد که تا اواخر مهر این موضوع ادامه داشت.گل و لای به همراه آمده ،سبب رشد کشت می گردید. از اوایل اسفند تا اواخر تیر هم فصل برداشت محصولات مختلف کشاورزی بود. به همین جهت مصری ها با نصب یک خط کش مدرج در داخل رود نیل ،سال نیل را اختراع کردند.برای بزرگداشت این سال طبیعی ،جشن های متعدد هم ترتیب داده بودند.
از مقایسه این دو تمدن کهن می توان دریافت که در حقیقت چشن،بزرگداشت تداوم وجود آب ریا، بهره گیری از آن در جهت استفاده از نعمتهای موجود در طبیعت است.
یعنی جشن ها ،هم بزرگداشت آب و طبیعت به شمار می آیند ،هم روش درست بهره گیری از طبیعت را تثبیت میکنند.در سالهای اخیر هرچه از بهره گیری درست از طبیعت کاسته شده،جشنها نیز رنگ و بوی خود را از دست داده اند.بر عکس این موضوع هم صادق است. یعنی هرچه به آداب رسوم کهن کشور که جشنها بخشی از ان هستند،بی اعتنایی شده ،مشکلات طبیعی هم بیشتر شده است. وقتی برای آب جشن گرفته نمی شود،آن آ ب ارزشی نداشته و به هدر داده می شود. آب هم که نباشد جشنی نیست.اگر هم جشنی نباشد…
در نهایت مردم نقش اساسی در تداوم نظام طبیعت دارند.آنها می توانند با بهره گیری درست از نعمتهای طبیعی موجب تداوم فرهنگ طبیعی و در نتیجه بهانه ای برای جشن گرفتن باشند.
بزرگداشت طبیعت از محیط اطراف زندگی هر یک از ما آغاز می شود ، به همین دلیل باید به زندگی طبیعی احترام گذاشت تا طبیعت نیز نسبت به ما بی اعتنا نشود ، آن وقت می توانیم جشنهایی داشته باشیم که برای ما مفید ، شادی افرین و زندگی ساز باشد.
نویسنده:حسن محرابی
گروه گزارش