“آژنگ نیوز”:بازیافت زباله ها اقدامی است که توانست جان بشر و کره زمین را نجات دهد!اولین استفاده ثبت شده از کاغذ بازیافتی در قرن نهم ژاپن بود. مردم ژاپن باستان تقریباً به محض اینکه نحوه تولید کاغذ را یاد گرفتند شروع به بازیافت کردند و بازیافت بخشی از تولید و مصرف کاغذ شد.
فرهنگ ژاپنی به طور کلی کاغذ بازیافتی را ارزشمندتر از کاغذ جدید می داند و کاغذ بازیافتی اغلب در نقاشی و شعر استفاده می شد. در قرن دوازدهم، در این خصوص موردی از همسر امپراتوربه این شرح ثبت شده: پس از مرگ امپراطور، او تمام اشعار و نامه هایی را که از او دریافت کرده بود بازیافت کرد و برای آرزوی آرامش بر روح او، سوترای روی کاغذ بازیافتی نوشت.
شروع بازیافت ایالات متحده
به تدریج در سال ۱۶۹۰ میلادی بازیافت به دنیای جدید می رسد. برای انجام این امرکارخانه Rittenhouse در فیلادلفیا افتتاح شد و بازیافت پارچه های کتانی و نخی را آغاز کرد. کاغذ تولید شده از این مواد برای استفاده در انجیل و روزنامه به چاپخانه ها فروخته می شد.
جنگ جهانی دوم
جنگ جهانی دوم شاهد کمپین های جمع آوری گسترده و جهانی برای قلع، لاستیک، فولاد، کاغذ و موارد دیگر است. بیش از ۴۰۰۰۰۰ داوطلب در این تلاشها شرکت کرده و به کمک آنها ده ها هزار تن مواد بازیافت می شود تا در هزینه های جنگ صرفه جویی شود. این یک کمپین ملی بود. پوسترها و فیلم های خبری حاوی جزئیات مواد مورد نیاز فراوان هستند.
دهه ۱۹۶۰
اولین مجموعه‌ای از زباله‌های حیاط، فلزات و کاغذ در اطراف شهر شروع به ظهور می‌کنند. به دنبال آن است که جریان‌های جمع‌آوری‌جداگانه و تفکیک شده زباله به یک امر عادی تبدیل می‌شود.
دهه ۱۹۷۰
تأکید بیشتر بر جنبش‌های سبز از طریق طرح‌های مورد حمایت دولت، آگاهی عمومی را برای تلاش‌های حفاظت محیط سالم زیست ایجاد می‌کند.به دنبال این تلاشها روز زمین برای اولین بار در ۲۲ آوریل ۱۹۷۰ جشن گرفته می شود.
در این زمان نماد بازیافت «پیکان های تعقیب کننده» توسط یک دانشجوی معماری کالیفرنیای جنوبی ساخته شده که برای برنده شدن در یک مسابقه تلاش می کرد. از او نقل شده است که گفته است هرگز تصور نمی کرد لوگویی که طراحی کرده است تا این حد به رسمیت شناخته شود.
اولین سطل بازیافت کنار خیابان “The Tree Saver” در میسوری برای جمع آوری کاغذ در سال ۱۹۷۴استفاده شد.
در سال ۱۹۷۶، ماساچوست اولین کمک هزینه بازیافت EPA را تضمین کرد. با کمک مالی، آنها برنامه های هفتگی جمع آوری چند متری حاشیه خیابان در دو شهر اجرا گردید و از اولین کامیون بازیافت در محیط مسکونی استفاده شد. این زباله ها ۲۰۰۰۰ دلار قیمت داشتند.
تا پایان این دهه، تقریباً ۲۲۰ برنامه جمع‌آوری زباله های تفکیک شده در ایالات متحده در حال انجام بود که حدود ۶۰ مورد آن مجموعه چند ماده‌ای است.
دهه ۱۹۸۰
در سال ۱۹۸۷، کشتی باربری موبرو ۴۰۰۰(با نام مستعار “بارگ زباله”) ماه ها را در اقیانوس سپری می کند و به دنبال مکانی برای دفع محموله های زباله خود می گردد. این واقعه به طور گسترده در رسانه ها پوشش داده شد و موجب بیداری آمریکایی ها در مورد زباله های جامد و نیز ضرورت واهمیت بازیافت زباله ها شده است.
در همان سال، نیوجرسی اولین قانون جهانی بازیافت اجباری کشور را به تصویب رساند که همه ساکنان را ملزم می‌کند تا مواد بازیافتی را از زباله‌های خود جدا کنند.بر این مبنا تا سال ۱۹۸۵، آمریکا به رکورد ۱۰ درصد مشارکت بازیافت در سراسر کشور رسید.
دهه ۱۹۹۰
اولین ممنوعیت سراسری دفن مواد قابل بازیافت در سطح ایالت در سال ۱۹۹۳ در ویسکانسین اجرا شد. این ممنوعیت در ابتداشامل عدم دفن زباله های قابل بازیافت در محل های دفن زباله بود.اما بعداً در سال ۱۹۹۵، کلا دفن مواد قابل بازیافت مانند لاستیک، ظروف آلومینیومی، کاغذ موجدار، فوم پلی استایرن، ظروف پلاستیکی و روزنامهُ نیز ممنوع شد.
تا سال ۱۹۹۵ آمریکارکورد ۲۰ درصد بازیافت در سراسر کشور را به خود اختصاص داده است.که دو برابر ۱۰ سال پیش ازآن بود. اما تنها ۳سال بعد، در سال ۱۹۹۸،این رقم به ۳۰ درصد رسید.
بعد از ۲۰۰۰
در اوایل دهه ۲۰۰۰، جمع آوری زباله های آلی در حاشیه در ساحل غربی (سان فرانسیسکو) آغاز شد.
در حال حاضر برای شهرهای بزرگ واقع شده در ساحل دریا چنین هدف گذاری شده که میزان بازیافت زباله ها تا میزان ۸۰ درصد برسد.
در سال ۲۰۱۱، قانونگذاران در کالیفرنیا هدفی را اتخاذ کردند که نرخ بازیافت این ایالت را تا سال ۲۰۲۰ به ۷۵درصد رساند.
در سال ۲۰۱۲، مک دونالد سرانجام فنجان های استایروفوم (با مواد طبیعی وقابل بازیافت)خود را با لیوان های کاغذی جایگزین کرد.
استفاده از مواد قابل بازیافت امروزه در اکثر نقاط دنیا یک برنامه قطعی و لازم الاجراست. تمامی فعالیتهای عمرانی،اقتصادی و احتماعی باید منطبق بر منطق بازیافت صورت پذیرد.
گروه گزارش
مترجم:احسان محرابی