“آژنگ نیوز”:جایگاه معلم درنظام آموزشی روم باستان دارای اهمیت ویژه ای بوده است. البته نظام آموزشی روم باستان در هیچ یک از استان های غربی امپراتوری روم آموزش دولتی اجباری برای کودکان وجود نداشت. وقتی صحبت از آموزش در اسپانیای رومی به میان می‌آید، منابع اولیه پراکنده هستند، و در حالی که برخی از محققان برای شبکه‌ای از مدارس استدلال می‌کنند، برخی دیگر پیشنهاد می‌کنند که در مناطق دورافتاده اسپانیا، یافتن معلمان لاتین و یونانی زبان ممکن است دشوار بوده باشد، و آموزش رومی محدودیت‌های جغرافیایی داشته است.
سرزمین روم در سال 197 قبل از میلاد، به شبه جزیره Hispania Citerior (نزدیک) و Hispania Ulterior (دور) تقسیم شد. در سال 27 قبل از میلاد، مارکوس آگریپا منطقه اولتریور را به Baetica (منطقه اندلس امروزی) و لوزیتانیا (منطقه غرب اسپانیا و بخشی از پرتغال امروزی) تقسیم کرد. تجانس در سبک و محتوای آموزش در کل امپراتوری روم چشمگیر بود. منابع ما نشان می دهد که نفوذ آموزشی روم در این استان ها به اندازه ای گسترش می یافت که به خدمات معلمان نیاز داشت.
چرتکه قابل حمل برنزی قرن اول میلادی، بخشی از کیت معلمان رومی. کشف شده از گورستان سنت مارتین دو کورلئان، آئوستا، شمال ایتالیا.
تجانس در سبک و محتوای آموزش در کل امپراتوری روم چشمگیر بود. از همان روش ها استفاده شد و همه جا روی همان متون کار شد. تدریس به عنوان یک موقعیت فروتن تلقی می شد. معلم متوسط مردی با موقعیت اجتماعی پایین تری بود که به طور مستقل کار می کرد و مجبور بود خود را در یک سیستم آموزشی بدون هیچ حمایتی از طرف دولت روم حفظ کند. او برای درآمد کم کار می کرد و باید با آن یک فضای آموزشی نیز فراهم می کرد، چه در فضای باز، چه در زیر پناهگاه یا در اتاق های اجاره ای.
کتیبه ها شواهد حضور سه دسته اصلی مربیان رومی را در اختیار ما قرار می دهند: مدرس یا نویسنده آموزش ابتدایی رومی را برای دختران و پسران ۷ تا ۱۱ ساله فراهم می کرد که شامل خواندن، نوشتن، ریاضیات و زبان بود. دستور زبان با پسران ۱۱-۱۵ ساله کار می کرد (بر اساس نقش زنان در دنیای روم، دختران عموماً تحصیلات رسمی خود را در این سن به پایان می رساندند)، دروسی مانند ادبیات و فلسفه یونان و روم را آموزش می داد و مهارت های نوشتاری، گفتار و زبان آنها را توسعه می داد. سخنور دانش آموزان را در موضوعاتی از جمله سخنرانی عمومی، حقوق روم و سیاست آموزش می داد. تحصیل در این سطح فقط برای طبقات بالا مقرون به صرفه بود و پسر جوانی را برای آینده شغلی و موقعیتش در طبقات بالاتر جامعه روم آماده کرد. کتیبه ها تأیید می کنند که در Baetica و Tarraconensis و سایر نواحی در سواحل شرقی و جنوبی هیسپانیا، کودکان با دستور زبان ادبیات را یاد می گرفتند . مطالعات رومی برای پسران نیز گاهی با بلاغت ادامه می یافت. مدارس رومی در اسپانیا هنگامی که رومی ها پس از 219 قبل از میلاد وارد شدند، در بخش توردتانی های ایبریای جنوبی قبلاً الفبای خود و سنت ادبی خود را داشتند. رومی‌ها عموماً ترجیح می‌دادند از طریق ابزارهای ظریف، همسان‌سازی را در استان‌های فتح شده ترویج دهند. با آموزش فرزندان نخبگان، آنها با آرمان رومی همذات پنداری می کردند. میتوان این اطمینان حاصل کرد که این پسران نقش های آینده خود را در مدیریت استانی بهتر ایفا خواهند کرد. زبان لاتین و آموزش صحیح رومی در سطوح مختلف جامعه ضروری بود. دانش لاتین برای خدمات و تجارت و تجارت در جهان روم مفید بود. هنگامی که حکومت روم به طور کامل برقرار شد، برای همه چیز مورد نیاز بود.
گروه گزارش