“آژنگ نیوز”:آغاز بکار عزت الله انتظامی با هنر پیش پرده خوانی که هنر انتقادی و مردمی به شمار می آمد بوده است.او در گفتگویش با خسرو شهریاری در سال ۱۳۸۱ خورشیدی در مورد شروع فعالیت هنری اش با پیش پرده خوانی می گوید:
نخستین برخورد شما با نمایش کی و کجا بود؟
- روحوضی از طریق عروسی ها و غیره نخستین نمایشی که دیدم در خیابان سپه سینما سپه بود. نمایشی بود که حسین خیر خواه در آن بازی می کرد.
- گفتید سینما سپه؟
اول یک فیلم غیر ناطق نشان می دادند و بعد یک نمایش خوب یادم می آید آن نمایش نامش «خروپف» بود. گفت و گوهای فیلم به وسیله یک گوینده با بلندگو برای تماشاگران شرح داده میشد به جای ناطق فیلم. از همان زمانها بود که کوشیدم هر جا نمایشی بود، ببینم. بعدها که بزرگ تر شدم می توانستم خودم بروم به تماشای نمایش.
انگار از سالهای نوجوانی به کار نمایش پرداختید. آن هم از تماشاخانه کشور و به عنوان پیش پرده خوان
حدود سال ۱۳۲۱ در تماشاخانه کشور به عنوان پیش پرده خوان من متولد سال ۱۳۰۳ هستم.
آزمایشی هم از شما شد؟
بله، جز من ۲۵ نفر دیگر هم برای پیش پرده خوانی معرفی شده بودند. من پذیرفته شدم و به استخدام تماشاخانه در آمدم.
آزمایش چگونه بود؟ - پیش پرده خوان تصنیفی را باید از بر می کرد و با موسیقی می خواند.
چگونه آماده شدید برای آزمایش؟ چه چیزهایی مورد نیاز بود برای پذیرفته شدن؟ - مهم این بود که کسی صدا داشته باشد گوشش با موسیقی آشنا باشد و حرکت داشته باشد.
کسی هم کمکتان کرد؟
- حمید قنبری با من در مدرسه صنعتی بود کمکم کرد. شعرها را با او تمرین کردم و آماده شدم برای آزمایش
چه کسانی از داوطلبان آزمایش میکردند؟ - پرویز خطیبی و مجید محسنی عده ای دیگر هم بودند که یادم نمی آید.
مجید محسنی خودش پیش پرده میخواند و پرویز خطیبی سازنده شعرها بود.
و بعد رفتید روی صحنه.
با موسیقی چندبار تمرین کردم و همان شب رفتم روی صحنه.
لباس چه؟
در آن شب چون لباس رسمی مدرسه تنم بود لباس دیگری تنم کردند و با
کراوات روی صحنه فرستادند همان شب از کار من خیلی استقبال شد. راستش
باورم نمیشد که این قدر مورد استقبال قرار بگیرم هیجان خاصی برایم داشت.
و خیلی خوشحال بودم. روزنامه های آن زمان به این بی پردگی نمی نوشتند و
کسی توانایی آن را نداشت که حرفی بزند. این پیش پرده ها بود که برخی از
رویدادهای روز را مسخره می کرد.
یا بعدها که هر موضوعی در جامعه مطرح میشد شعری برایش
می ساختند.
- همین طور است. گاهی موضوعی را خود ما می دادیم. برای نمونه
بگیر بگیر تریاکی ها میشد چندین شعر روی این موضوع می ساختند یا چیزی
گران میشد از زبان مردم به انتقاد از آن می پرداختند.
نخستین پیش پرده ای که خواندید چه بود؟
من عضو دون پایه ام سروده پرویز خطیبی. آهنگ آن را اسماعیل
مهرتاش ساخته بود و عباس حکمت شعار برای نخستین بار آن را در سال ۱۳۲۱ یا
۱۳۲۲ اجرا کرده بود.
یعنی یکی دو سال پیش از شما و در همان تماشاخانه و مضمون آن؟
مضمون آن مربوط میشد به درد دل یک کارمند دون پایه
یعنی یک مضمون انتقادی؟
بله، شکایت از وضع فلاکت بار این قشر مردم و کنایه هایی از اختلاف
طبقاتی و روابط رئیس و مرئوس شعرهای آن این جور شروع میشود:
من عضو دون پایه ام
ای جناب رییس
فقیر و بی چاره ام
ای جناب رییس
بنده عیالوارم
خیلی گرفتارم
چون خر پر کارم
تا حلقوم تو قرضم
ای جناب رییس
باقی هم از حقوق کم کرایه خانه گرانی خواروبار، شکم گنده جناب
رییس که به سبب رشوه خواری بزرگ شده و وضع پریشان کارمندی
گفت و گو می کند.
منبع:کتاب پس پشت سحر گفت و گو با عزت الله انتظامی
گروه گزارش