“آژنگ نیوز”:ساروجینی نایدو «بلبل هند» یک فعال سیاسی و شاعر در چنین روزی در سال ۱۹۴۹ درگذشت. او اولین زن هندی بود که رئیس کنگره ملی هند شد و به عنوان فرماندار ایالت هند منصوب شد.مهاتما گاندی او را «بلبل هند» نامید.
ساروجینی چاتوپادیای، دختر بزرگ آغورنات چاتوپادهای، یک برهمن بنگالی بود که مدیر کالج نظام، حیدرآباد بود. او بزرگترین فرزند از هشت خواهر و برادر بود – ویرندرانات چاتوپادیای، یک رهبر انقلابی، و هاریندرانات چاتوپادیای، شاعر و بازیگر، برادران او بودند. او در سن ۱۲ سالگی وارد دانشگاه مدرس (در چنای فعلی) شد و (۱۸۹۵-۱۸۹۸) در کالج کینگ لندن و بعدها در کالج گیرتون، کمبریج تحصیل کرد. در این دوره او در جنبش حق رای در انگلستان شرکت داشت. او در سال ۱۸۹۸ به هند بازگشت و با گووینداراجو نایدو، دکتری از جنوب هند که در انگلستان با او آشنا شده بود، ازدواج کرد.
ساروجینی نایدو استدلال کرد که آرمان ناسیونالیستی را نمی توان از جنبش آزادی زنان جدا کرد. او با انجمن زنان هند که از حق رای و توانمندسازی زنان دفاع می کرد، مشارکت داشت.
همچنین ساروجینی نایدو در راهپیمایی اعتراضی نمک، در سال ۱۹۳۰ میلادی مهاتما گاندی را همراهی میکرد.نایدو در دهه ۱۹۲۰ از نظر سیاسی فعال تر شد. او به حزب کنگره هند و جنبش عدم همکاری گاندی کشیده شد. در سال ۱۹۲۴ به خاطر علاقه هندی‌ها به شرق آفریقا و آفریقای جنوبی سفر کرد و سال بعد اولین زن هندی رئیس‌جمهور حزب کنگره شد.او در سال‌های ۱۹۲۸–۱۹۲۹ به آمریکای شمالی سفر کرد و در مورد جنبش ملی‌گرایانه سخنرانی کرد.
ساروجینی نایدو همچنین یک زندگی ادبی فعال داشت و روشنفکران برجسته هندی را به سالن معروف خود در بمبئی (مومبای کنونی) جذب کرد. اولین جلد شعر او، آستانه طلایی (۱۹۰۵)، پس از آن پرنده زمان (۱۹۱۲) منتشر شد و در سال ۱۹۱۴به عضویت انجمن سلطنتی ادبیات انتخاب شد. اشعار جمع آوری شده او که همه آنها را به زبان انگلیسی سروده است، تحت عناوین فلوت عصایی (۱۹۲۸) و پر سپیده دم (۱۹۶۱) منتشر شده است.
گروه گزارش