“آژنگ نیوز”:تماشای فیلم و رفتن به سینما یک رفتار اجتماعی مهم در دهه ۴۰ خورشیدی بود. طبق بررسی موسسه مطالعات وتحقیقات اجتماعی درسالهای ۱۳۳۹-۱۳۴۶و ۱۳۴۷ اولین سالن عمومی سینما درایران در سال ۱۳۰۵ خورشیدی در تهران گشایش یافت . این سالن بیش از یکسال فعالیت نداشت و پس از آن سینماهای فاروس وجدید شروع به کار کردند در اینسینماها اسحاق زنجانی مطالب فیلمها راترجمه میکرد و برای مشتریها که تمامامرد بودند میخواند . در زمان جنگ دوم جهانی و پس از آن سالنهایسینمادر تهرآن به موازات ازدیاد محصولفیلم افزایش پیدا کردند .
در اسفند ۱۳۴۶ تعداد ۹۸ سینمادر تهرآن وجود داشت که دارای ۷۹۸۹۰صندلی بودهاند . افزایش تعداد سینماها همراه با تغییر و تحول وعلاقه مردم نسبت. به سینما نشانه توجه روزافرون به اینگونه تفریح و وقتگنرانی بود.
شمارش سینماها در خرداد ۱۳۴۷نشان میدهد که ۱۱۰ نسینمای موجود ۱۶سینما از ۱۳۴۰تا ۱۳۴۴ افتتاح شدهاندو ۳۳ سینما از ۱۳۴۴ بهیعد : در اینصورت کمتر از ۸ سال از تاسیس٩۴ سینمایعنی۴۴/۵ درصد سینماها میگذشت .
با همه دشواریها روشن است که در دهه ۴۰ خورشیدی سینما به عنوان محبوب ترین تفریح و وقت گذرانی گل کرده بود.
کاغذی که بلیت های سینما با آن درست میشد در یک چاپخانه دولتی چاپ میشد . این کاغذ مثل کاغذاسکناس در انحصار دولت بود و امکان تقلب وجعل آن وجود نداشت .
در سال ۱۳۴۸ خورشیدی در تهران۱۲۰سینماوجودداشت.تنهاسینمای شبانهروزی تهران سینما مسعود بود . این سینما از ۸ صبح تا ۴ صبح روز بعد یکسرهکار میکرد.محل سینمای مسعود در ابتدای خیابان سراب واقع در خیابان قزوین بود.
شهرداری تهران تنها ازسینماهایی که در محدوده شهر واقع شدهبودند عوارض میگرفت .
در این سال تعدادی از صاحبان سینماخودشان تهیه کننده همهستند . همچنین برطبق آمار درسال ۱۳۴۸درتهران ۳۷۱۶۰۰نفر به سینما رفتهاند.


برای درایوین سینمایونک که یک سینمای روباز بود درحدود۵ میلیون تومان سرمایهگذاری شده بود و هنوز برخی از مردم به جای رفتن با اتومبیل به داخل سینما درخیابان به تماشای فیلم میایستادند .
با افزایش میزان تماشگران سینما برخی از دلالهای بازار سیاه وقاحت را بهجا یی رسانده بودندکه به جای فروختن بلیت سا نس مر بوطه بلیت سانس قبل یا حتی روزها ی گذشته را به دوبرابر میفروختند.
طبقهبندی سینماها در سال ۱۳۴۷ برحسب قیمت بلیت لژ نشان میدهد کهسینماهای درجه اول (لژ ۳۰۰ ریال) اکثرادرشمال شهر واقع شده بودند.شده اند » سینماهای درجه۲ ( لژ ۲۵ ریال ) در شهر پراکنده بودندو سینماهای درجه ۳ ( لژ ۳۰ ریال )در مرکز و جنوب شهر قرار داشتند .
گروه تاریخ