“آژنگ نیوز”: ابراهیم‌صحاف‌باشی در توصیف مردمان چین در سال ۱۲۷۶ خورشیدی می نویسد:
مردمان(چین) خیلی مظلوم و کاسب و قانعی هستند ابدا شرارت و رشادت ندارند و جسارت در این طایفه دیده نمی‌شود اینها هیچ نیست بجز ظلم و تعدی امرا و وزرا که اسباب توی سری خوردن طایفه می شوند حالت رشوه و تعارف و حق و ناحق و تهمت و خصومت و خواهش دل در امور رؤسای چینی موجود است. از حیثیت ندادن مواجب و نرسانیدن حقوق عساکر(لشکرها) و خوردن حقوق مردم و برات‌نویسی و کسر نمودن و دیر دادن و حاشا کردن در این رؤسا تمام موجود است و اسباب تنزل این طایفه کثیر ایشان شده‌اند.
ابراهیم‌صحاف‌باشی نخستین فردی بود که به دستور مظفرالدین‌شاه “سینماتوگراف” را به ایران آورد و نخستین محل پخش‌فیلم را در تهران به سال ۱۲۸۳ دایر کرد. اما نُخستین سالن‌سینمای‌ایران فقط ۵ سال بعد از اختراع سینما توسط “برادران لومیر”، با نام “سینما‌سولی” به سال ۱۲۷۹ در تبریز تائسیس شد.
منبع سفرنامه‌ابراهیم‌صحافباشی،اهتمام‌محمد‌مشیری،ص۹۲./ تاریخ‌سینمای‌ایران،مسعودمهرابی،ص۱۶.
گروه تاریخ