“آژنگ نیوز”: خسوف در بوشهر در باور مردمان قدیم بوشهر، دارای ویژگی های خاصی است.از آن جمله در تصورات آنها موجودی به نام «غولو زنگی» یا «غلام زنگی» وجود دارد. زمانی که «غولو زنگی» زارش(۱) می‌گیرد، از شدّت غضب به آفتاب چنگ می‌زند و از تابش نور خورشید جلوگیری می‌کند. در این حالت کسوف رخ می‌دهد.
مردم برای اینکه او را به خود آورند، موسیقی می‌نوازند. او که به موسیقی محلی گوش می‌سپارد، آرام شده و به حالت رقص سماع، خورشید را رها می‌کند.
کودکان تشت یا حلبی کهنه‌ای را برداشته و روی آن ضرب می‌گیرند، چنین می‌خوانند:
«غولو زنگی افتو ول و کُه
سبیل پلنگی افتو ول و کو».(۲)
در بوشهر، این روایت برای ماه نیز وجود داشته. در باور مردم بوشهر، غولی به نام «دی زنگرو» وجود داشته. مردمان او را خرچنگی بزرگ می‌دانستند که ماه را در چنگ می‌گرفته. آنان باور داشتند موجوداتی مثل «دی زنگرو» از فلزات می‌ترسند، به همین علت هنگام خسوف، با ظروف فلزی کنار دریا می‌رفتند و بر ظروف ضرب گرفته و می‌خواندند:
دی زنگرو ماه ول کو
ماه چهارده ول کو(۳)
(۱)حالتی شبیه به دیوانگی موقت
(۲)غلام زنگی آفتاب را رها کن. سبیل پلنگی آفتاب را رها کن.
(۳)دی زنگرو ماه را رها کن، ماه [شب]چهارده را رها کن.
گروه تاریخ