“آژنگ نیوز”:درک ما از خون‌رسانی دربدن گرفته تا انتقال به بدن دیگر ، و نیز از ماهیت خون تغییر کرده است، بدین ترتیب نقش آن در پزشکی نیز تغییر کرده است. ما می دانیم که اگر پوست را بشکافیم خونریزی می کنیم و اگر خون زیادی از دست بدهیم می میریم. از زمان های قدیم، مردم اهمیت خون را برای زندگی درک کرده اند. اما دانش ما از چیستی خون و نقشی که در بدن ایفا می کند در طول قرن ها تغییر کرده است. سیستم هومورال پزشکی که صدها سال در اروپا انجام می شد، خون را به عنوان یکی از چهار مایع حیاتی بدن تعریف می کرد.
برای حفظ سلامتی و درمان بیماری، اعتقاد بر این بود که این چهار ماده باید در تعادل نگه داشته شوند. اماتحولات آناتومی در دوران رنسانس شروع به به چالش کشیدن سیستم هومورال کرد. همانطور که پزشکان و محققان تحقیقات و آزمایش های بیشتری روی خون انجام دادند، درک آنها از عملکرد و ماهیت آن شروع به تغییر کرد. در پایان دهه ۱۸۰۰ میلادی ، علوم آزمایشگاهی دیدگاه جدیدی (میکروسکوپی) از خون معرفی کرد که به درک علمی مدرن انسان از مایع و عملکرد آن در بدن منجر شد.
وظیفه خون چیست؟ طب مدرن بسیاری از عملکردهای ضروری خون را که ما را زنده و سالم نگه می دارد شناسایی کرده است: اکسیژن را به سلول ها و بافت ها می رساند این مواد مغذی و مواد شیمیایی ضروری مانند گلوکز و هورمون ها را به سراسر بدن منتقل می کند مواد زائد مانند دی اکسید کربن و اسید لاکتیک را حذف می کند به تنظیم سطح اسیدیته و دمای بدن کمک می کند از بدن در برابر عفونت ها و مواد خارجی دفاع می کند برای جلوگیری از خونریزی و محافظت از زخم ها در برابر عفونت، لخته و دلمه ایجاد می کند .
اما خون چیست؟ درک مدرن از خون بر اساس تجزیه و تحلیل علمی از ترکیبات آن است. به لطف میکروسکوپ، دانشمندان قادر به مشاهده این ترکیبات در سطح سلولی هستند. میکروسکوپ الکترونی تصاویر منحصر به فرد و زیبایی از تک تک عناصر تشکیل دهنده خون ما به ما داده است.
حدود ۵۵ درصد خون انسان پلاسما است. این مایع زرد رنگ است که سایر اجزای خون را در سراسر بدن حمل می کند. پلاسما به صورت پلاسمای تازه منجمد از خون استخراج می شود و در موارد از دست دادن خون در طب اورژانس استفاده می شود. سرم خون، یکی دیگر از فرآورده های خونی که در پزشکی استفاده می شود، پلاسمای بدون فاکتورهای انعقادی است.
گلبول های قرمز یا گلبول های قرمز خون بیشتر ۴۵ درصد حجم خون باقی مانده را تشکیل می دهند. آنها اکسیژن را به ریه ها و از آن ها منتقل می کنند. هموگلوبین پروتئینی است که در گلبول‌های قرمز خون یافت می‌شود و حاوی آهن است و اکسیژن را در سلول‌ها تا رسیدن به مقصد نگه می‌دارد. به همین دلیل است که آهن یک ماده مغذی مهم برای بدن است.
گلبول‌های سفید یا لکوسیت‌ها معمولاً کمتر از یک درصد خون را تشکیل می‌دهند، اما عملکردی حیاتی در دفاع از بدن در برابر بیماری و عفونت دارند. هنگامی که ماده خارجی یا سلول های غیرطبیعی در بدن شناسایی می شوند، فعال می شوند. بالا بودن تعداد گلبول های سفید می تواند نشانه ای از عفونت در بدن باشد.
در مجموع خون نقش اساسی در بدن ما دارد. از دست دادن بیش از حد آن می تواند منجر به شوک و در نهایت مرگ شود. بنابراین شاید تعجب آور باشد که خون ریزی رایج ترین روشی بود که توسط جراحان و پزشکان برای تقریبا ۲۰۰۰ سال انجام می شد. خون ریزی درمانی بود که به عنوان بخشی از نظریه هومورال پزشکی توسعه یافت. بر اساس این مدل، هومورها مایعات ضروری در بدن هستند که به عنوان خون، بلغم، صفرای سیاه و صفرای زرد شناخته می شوند. اینها به نوبه خود با عناصر اساسی هوا، آب، خاک و آتش مرتبط بودند.
همچنین پیشنهاد شد که هر یک از عوارض مربوط به خون با فصل خاصی از سال مرتبط است، که در طی آن عناصر خونی متناظر بیش از حد می تواند در بدن وجود داشته باشد. برای مثال خون با بهار مرتبط بود. تعادل خوب بین چهار حالت برای حفظ سلامت جسم و ذهن ضروری در نظر گرفته شد، زیرا تصور می شد عدم تعادل منجر به بیماری می شود. چنین مفاهیمی از تعادل درونی مشابهی در سنت های پزشکی دیگر، به ویژه آیورودا، و طب سنتی چینی دارد.
گروه گزارش