مجله رستاخیز کارگران چهارمین نشریه حزب رستاخیز بود.در دهه ۵۰ خورشیدی بیش از ۵۵نشریه بخش خصوصی تعطیل شدند. به جای آنها حزب تازه تاسیس رستاخیز و تنها حزب کشور اقدام به تعداد زیادی نشریه مثل رستاخیز جوان رستاخیز روستا و روزنامه رستاخیز کرد.رستاخیز کارگران نیز از جمله اینگونه نشریات بود که شماره اول این نشریه در آذر ماه سال ۱۳۵۴ انتشار یافت.
این نشریه نیز در تیراژ یکصد هزار نسخه در کارخانه ها و بین کارگران توزیع میشد.رستاخیزکارگران هر پانزده روز یکبار منتشر شده و مدیریت آن بر عهده محمد حسین کرد بچه و مسئولیت هیات تحریریه بر عهده هاشم محجوب بود.
در اینگونه نشریات افراد تازه کار وارد فعالیت مطبوعاتی شدند به عنوان نمونه شاهرخ تویسرکانی صفحه طنزرستاخیز کارگران با عنوان صفحه خودمون رامنتشر میکرد.
انتشار نشریات رستاخیز یک شکست مطبوعاتی بود. آنچه که در تصاویر این صفحه هم میتوانیم مشاهده کنیم تبلیغات دولتی برای مثلا علاقه به مطالعه اینگونه نشریات بود.کاملا روشن است که افراد با دستور عکاس جلوی دوربین ژست مطالعه گرفته اند.جالب تر آنکه هیچ یک از افراد کارگر هم نیستند و با کت و شلوار و لباس اطو کرده مشغول مطالعه رستاخیز کارگران هستند.
اغلب این نشریات در سال ۵۷تعطیل شدند و فقط مجله رستاخیز جوانان و روزنامه رستاخیز تا سال ۵۸ ادامه حیات داشتند.
نویسنده:حسن محرابی
گروه تاریخ