“آژنگ نیوز”:تاریخ سازماندهی صنایع دستی در ایران به دهه ۴۰ خورشیدی باز میگردد. .هدف از تشکیل مرکز صنایع دستی ایران سال ۱۳۴۳ در وزارت اقتصاد ؛گردآوری آمار و اطلاعات و همچنین نمونه هایی از صنایع بومی ایران بود. به منظور از بین بردن مشکلات مالی صنعتگران شرکت های تعاونی برای تقویت بنیه مالی صنعتگران و به خصوص کوتاه کردن دست واسطه ها در آذر ماه سال ۱۳۴۸ با همکاری مرکز صنایع دستی ۱۵ شرکت تعاونی صنایع دستی در مناطق مختلف کشور تاسیس شد .سپس برنامه هایی از سوی این شرکت ارایه و اجرا شد.
به طور مثال در شهرستان یزد درآمد دستبافان یزدی از طریق بافت پارچه‌های روپوش دختران مدارس کشور افزایش یافت. به این ترتیب میزان تولید صنایع دستی افزایش یافت و موجب بالاتر رفتن سطح مشاغل صنایع دستی در شهرستان ها شد .در حقیقت در گذشته در هر خانواده به طور متوسط یک نفر شاغل و برای هر روز کار ۵۰ ریال دستمزد دریافت می کرد. اما پس از اجرای این طرح ها در سال ۱۳۴۸ به طور متوسط از هر خانوار دو نفر شاغل و به طور متوسط به هر یک از آنان ۲۰۰ریال دستمزد تعلق میگرفت . در شهر اسکو قبل از اجرای این طرح فقط ۹۱ نفر به کار کلاقه بافی اشتغال داشتند. اما در سال ۱۳۴۷ تعداد ۱۵۰ نفر رسید و میزان سرمایه تعاونی آنها نیزبه رقم ۴۵ هزار تومان رسید.این فعالیتها موجب گردید پارچه های دستباف ابریشمی به بازار های جهان نیز صادر شود.همچنین تولید پوستین از میزان پنجاه هزار عدد در سال ۱۳۴۷ به تعداد ۱۵۰هزار عدد در سال ۱۳۴۸ رسید.
گروه تاریخ