“آژنگ نیوز”: چگونه مافیا در قرن نوزدهم شکل گرفت؟ و چگونه از سیسیل به شهر نیویورک و فراتر از آن گسترش یافت.در طول تاریخ مافیا به یکی از ویژگی های شناخته شده و بدنام تاریخ، به ویژه در ایالات متحده تبدیل شده است. اما این سازمان جنایتکار چگونه آغاز بکارکرد؟ در اینجا، منشأ مافیا را بررسی می کنیم، داستانی که در سیسیل قرن نوزدهم آغاز می شود، جزیره ای مدیترانه ای واقع در “پنجه” جنوبی چکمه ایتالیا.
ریشه های مافیا در اوایل دهه ۱۸۶۰، سیسیل به یک منطقه خودمختار ایتالیا تبدیل شد. با این حال، قبل از آن، چندین نیروی مهاجم خارجی را تحمل کرده بود. در این زمان، اصطلاح “مافیوز” ظهور کرد. این کلمه که به «فحش دادن» یا «شبهه» ترجمه می‌شود، هیچ مفهوم جنایی نداشت. این فقط به سیسیلی هایی اشاره داشت که نسبت به مقامات مشکوک بودند.
در اواسط قرن ۱۹، سیسیل خلاء قدرت داشت، زیرا رژیم ایتالیا شروع به استقرار خود در این جزیره کرد. این وضعیت منجر به ظهور ارتش های خصوصی شد. این ارتش ها که پس از غارهایی که در آن مخفی شده بودند، به «مافی» معروف بودند، شکل اولیه باندهای جنایتکار سازمان یافته بودند که از مالکان پول زور اخاذی می کردند. هنگامی که دولت ایتالیا تلاش کرد کنترل جزیره را به دست آورد، حتی برای کمک به سرکوب سایر اشکال جرم و جنایت به مافی ها روی آورد و به دنبال اخاذی سازماندهی شده بود.
به تدریج مافی ها ویژگی های آشنای مافیایی را به عنوان یک ساختار سلسله مراتبی، نفوذ بر مقامات و مجموعه ای منحصر به فرد از قوانین و رفتار در نظر گرفتند. با گذشت زمان، اصطلاح “کوزا نوسترا” (“هویت ما”) برای اشاره به مافیای سیسیلی تکامل یافت. در سال ۱۸۶۳، مفهوم مافیا در نمایشنامه محبوب تور، (من یک مافیوزی ویکاریاهستم) وارد فرهنگ اصلی شد. ذکر این نکته ضروری است که باندهای جنایتکار سازمان یافته در سرزمین اصلی ایتالیا نیز شکل گرفتند.
برجسته ترین گروه ها شامل کامورا از ناپل، ندرانگتا از کالابریا و ساکرا کورونا یونیتا از پولیا بودند. در دهه ۱۹۲۰ بنیتو موسولینی نخست وزیر ایتالیا شد. این تغییر منجر به سرکوب خشونت آمیز فعالیت مافیا در کشور شد. اما در این زمان، مافیا قبلاً به دنیای جدید رسیده بود. ضمن آنکه مهاجرت ایتالیایی به نیویورک اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ موجی از مهاجرت از ایتالیا به ایالات متحده را به همراه داشت. برخی از اعضای مافیای سیسیلی از وطن خود گریختند، در حالی که مهاجران اغلب در شرایط شلوغی قرار می گرفتند و مجبور به کار با دستمزد کم می شدند. در نتیجه برخی به باندهای خیابانی روی آوردند و سندیکاهای جنایی تشکیل دادند. همه اینها منجر به تشکیل یک سازمان جنایی پراکنده، مافیای آمریکایی، که در اصطلاح عامیانه به عنوان اوباش شناخته می شود، شد. علاوه بر نیویورک،محدوده حضور اوباش به شهرهایی مانند شیکاگو، لس آنجلس و نیواورلئان گسترش یافت.
چهره های کلیدی در روزهای اولیه مافیای آمریکا شامل جوزپه اسپوزیتو، سالواتوره مارانزانو، جوزپه ماسریا، کارلو گامبینو و چارلز “لاکی” لوسیانو بودند. اما عصر طلایی مافیا از زمان ممنوعیت فروش الکل شروع شد.هجدهمین متمم قانون اساسی ایالات متحده در سال ۱۹۲۰ اجرایی شد و این قانون ممنوعیت الکل را اعلام کرد، رویدادی که اساساً به “جنایت سازمان یافته” در آمریکا منجر شد، زیرا اوباش از فرصت استفاده کردند تا درآمد زیادی برای الکل بدست آورند. کنند. در این زمان چهره هایی مانند فرانک کاستلو، مایر لانسکی و – البته – آل کاپون فعال بودند. دومین رویداد تعیین کننده، جنگ کاستلامرز در اوایل دهه ۱۹۳۰ بود. این اختلاف خشونت‌آمیز بین خانواده‌های جنایتکار سازمان‌یافته کاستلامرز نیویورک و ماسریا منجر به ظهور پنج خانواده شد.
این باندهای جداگانه برای دهه‌ها بر فعالیت‌های مجرمانه سازمان‌یافته در شهر تسلط داشتند، از جمله عصر طلایی مافیا در دهه‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ بود. در این دوره بود که حوزه فعالیت اوباش به هاوانا در کوبا گسترش یافت و در پیدایش لاس وگاس نیز نقش اساسی داشت و از فرصت‌های قمار و سرگرمی سودآور هر دو شهر استفاده کرد. نفوذ مافیا به اتحادیه های کارگری قدرتمند، سیاستمداران و صنعت ساخت و ساز نیز گسترش یافت.
با این حال، تصویب قانون سازمان‌های تحت نفوذ و فاسد راکتی ایالات متحده (RICO) در سال ۱۹۷۰ به مجریان قانون اجازه داد تا فعالیت‌های جنایتکارانه اوباش را سرکوب کنند. در همین حال، پایان جنگ جهانی دوم شاهد افزایش ساخت و ساز در سیسیل بود.این موضوع منجر به تجدید حیات مافیا در جزیره شد که در دهه ۱۹۷۰ به قاچاق مواد مخدر گسترش یافت.
گروه گزارش