“آژنگ نیوز”:وقتی شرکت خودروسازی فورد خودروی ادسل را معرفی کرد این اتومبیل به بارزترین شکست آن شرکت تبدیل شد.
ادسل محصول بخش جدیدی در شرکت خودروسازی فورد بود که برای رقابت با اولدزموبیل با قیمت متوسط جنرال موتورز ایجاد شد.در اواسط دهه ۱۹۵۰ سیل مصرف‌گرایی خوش‌بینانه در دوره‌ای که میلیون‌ها خودروی جدید هر سال خریداری می‌شد، برنامه‌ریزی شد، و با پنهان‌کاری عمدی توسعه یافت. حتی فروشندگان رسمی ادسل هم اجازه نداشتند از قبل آن را ببینند.
اما فرازونشیب بازاریابی قبل از راه اندازی نوید چیزی انقلابی را داد که فورد به سادگی نتوانست آن را انجام دهد. زمان‌بندی بد (در این زمان ایالات متحده وارد رکود می‌شود و بازار به سمت وسایل نقلیه کم‌مصرف‌تر مانند رامبلر شرکت موتور آمریکایی روی آورد)، بازاریابی ناکارآمد، طراحی معیوب، قیمت خرید بالا و طرز کار ضعیف از دلایل شکست این خودرو بودند.
پس از معرفی رسمی ادسل در سال ۱۹۵۷ عموم مردم انتظار نداشتند چیزی کمتر از یک “سوپرخودروی پلوتونیومی و پنکیک ساز” داشته باشند. درعوض، به نظر می‌رسد که ادسل سطح ابتدایی با یک فورد مرکوری معمولی با جلوپنجره مانند «صورت اسب» که توسط مجله تایم توصیف شده است، تفاوت چندانی با آنها ندارد. دیگران گفتند که شبیه صندلی توالت است.
ادسل همچنین از شناخت هویتی نامشخص رنج می برد: چهار سدان و سه استیشن واگن به بازار عرضه شدند که برخی تنها تفاوت های ظریفی بین آنها داشتند. ناامیدی متناسب با انتظارات عمومی به صورت قارچ گونه رشد کرد و بی کفایتی پس از ارایه این خودرو صرفاً این شکست را تشدید کرد. در عجله برای رسیدن به مهلت‌های عرضه، خودروها به‌صورت ناقص یا به اشتباه مونتاژ شده وارسال می‌شدند – و بدون وفاداری مشتری برای عقب‌نشینی، این برند در مارپیچ مرگ خود خواسته و با غرق شدن در اتهامات متعددتولیدش متوقف شد.
خط تولید در سال ۱۹۵۹ جمع شد اما همچنان فورد سخت تلاش کرد تا ادسل را محبوب کند، به عنوان مثال، حمایت مالی از یک برنامه تلویزیونی ویژه به نام Edsel Show که توسط بینگ کرازبی و فرانک سیناترا میزبانی می شدرا در نظر گرفت. با این حال، کل فروش در طول عمر برند تنها به ۱۱هزار عدد رسید. ادسل تنها ۲۶ ماه زنده ماند و بیش از ۳۵۰میلیون دلار (حدود ۳.۶ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۳) برای شرکت خودروسازی فورد هزینه داشت.
گروه گزارش