“آژنگ نیوز”:حسینیه ارشادیک مرکز مدرن برای تشکیل مجالس و نیز انجام فعالیتهای مذهبی بود.از سال ۱۳۴۴ خورشیدی ساختمان این مرکز مدرن مذهبی در شهر تهران آغاز شد.این ساختمان همچنان نیمه کاره بود که جلسات سخنرانی در آن آغاز گردید.در اواخر پاییز سال ۱۳۴۶ خورشیدی آن دسته از کسانیکه از جاده قدیم شمیران(خیابان شریعتی امروزین) در ایام ماه رمضان عبور میکردند بین سیدخندان تا قلهک صدها اتومبیل را مشاهده میکردند که پارک کرده اند.صاحبان این اتومبیلها برای شنیدن سخنرانی های مذهبی که در این مرکز اسلامی و با نام حسینیه ارشاد انجام میشد می رفتند.
محوطه ای که مرکز اسلامی حسینیه ارشاد در آن ساخته میشد زمینی به مساحت چهار هزار و دویست متر مربع بود. ساختمانهای آن مرکب از دو مسجد زمستانی و تابستانی سالن کنفرانس کتابخانه سالن غذاخوری کلاس های درس آبدارخانه و دیگر قسمتهای لازم بود.
طبقه همکف که مقابل در ورودی قرار گرفته بود دارای یکهزار متر مربع مساحت بود.بالکن آن بنا دارای هفتصد متر مربع وسعت و مخصوص بانوان بود.زیر زمین ساختمان که شامل آبدارخانه و سالن غذا خوری میشد نیز هفتصد متر مربع وسعت داشت.
در سال ۱۳۴۶ زیر زمین ساختمان کامل شده بود و برای تشکیل جلسات وعظ و خطابه در ماههای مخصوص مثل رمضان دایر بود. همچنین همه شب از ساعت هفت تا هشت ونیم بعد از ظهر نیز کلاسهای تعلیماتی مانند دوره اموزش مناسک حج برگزار میشد.
برای گرم کردن و خنک کردن این مرکز از دستگاه تهمیه مطبوع مدرن به قیمت هشتصد هزار تومان (در سال ۱۳۴۵)استفاده میشد.
سالن کنفرانس مرکز به اخرین وسایل مدرن تجهیز میشد . از جمله این وسایل استفاده از گوشی های ترجمه سخنرانی ها به زیبان های انگلیسی فرانسه و عربی بود.در داخل ساختمان نیز دستگاه فرستنده تلویزیونی داخلی نصب شده بود.حسینه ارشاد دارای یکهزار و پانصد صندلی مبلی در قسمت آقایان و نیز پانصد صندلی مبلی در بالکن برای بانوان بود.
برای ساخت این مرکز مبلغ هشت میلیون تومان پیش بینی شده بود. همه این مبالغ و حتی زمین مرکز نیز از سوی خیرین اهدا شده بود که در آن زمان اسامی آنها اعلام نمیشد.مخارج اداره سالانه آن نیز مبلغ دویست هزار تومان پیش بینی شده بود.این مبلغ صرف هزینه های نگاهداری و تعمیر ساحتمان حقوق کارمندان و خدمتگذاران و خرید وسیله های لازم و هزینه های دیگر بود.
در حقیقت عبدالحسین علی‌آبادی ، محمد همایون (سرمایه گذار) و ناصر میناچی( مدیر) اعضای هیئت امنای حسینیه ارشاد بودند.که همین افراد از فعالان اصلی پروژه به شمار می آمدند.
گروه تاریخ