“آژنگ نیوز”:شورش هندی ها در میروت در واکنش به سرعت فزاینده غرب زدگی در هند و سرکوب نظامی سربازان هندی توسط افسران بریتانیایی ، آغاز شد.
هندی ها شورش خود را در میروت درچنین روزی در ۱۰ مه ۱۸۵۷میلادی آغاز کردند. هشتاد و پنج نفر از سومین سواره نظام سبک بنگال، که به دلیل امتناع از استفاده از فشنگ هایی که فکر می کردند در تضاد با مذهبشان بود، زندانی شده بودند، توسط همرزمانشان از زندان بیرون آورده شدند.
در اواسط قرن نوزدهم، هند با دولت ملی که امروز می شناسیم بسیار متفاوت بود. این کشور به عنوان یک کشور وجود نداشت، اما در عوض شامل مناطق مختلفی بود که توسط حاکمان مختلف کنترل می شد. بزرگترین آنها شرکت بریتانیایی هند شرقی بود که دو سوم شبه قاره را اداره می کرد. این شرکت که در ابتدا در سال ۱۶۰۰صرفاً برای تجارت با امپراتوری مغول تشکیل شد، نیاز داشت پست های تجاری خود را در کلکته، بمبئی و مدرس حفظ کند. این کشور زمین هایی را از حاکمان هند خریداری کرد تا شهرک های خود را در آن بسازد و نیروهای مسلح بومی را برای محافظت از آنها به خدمت گرفت. در نهایت، اینها به ارتش بنگال، بمبئی و مدرس تبدیل شدند.
ترس از اینکه بریتانیایی‌ها نیز تلاش می‌کردند تا مردم هند را مجبور به گرویدن به مسیحیت کنند، منجر به این احساس گسترده شد که شیوه زندگی سنتی تهدید شده است.
از طرف دیگرشرایط ضعیف خدمت و حقوق بازنشستگی، دستمزد بد، عدم ارتقاء شغلی، و افزایش بی‌حساسیت فرهنگی و نژادی افسران بریتانیایی، همگی به احساس نارضایتی در میان سربازان هندی ارتش بنگال کمک کردند. بسیاری از سپهسالاران هندو از طبقه بالا نیز تلاش‌ها را در طول دهه ۱۸۴۰ برای گسترش استخدام به هندوها، سیک‌ها و مسلمانان از طبقه پایین به عنوان تهدیدی برای موقعیت اجتماعی سنتی خود می‌دانستند. در مجموع هیچ عاملی به تنهایی برای شروع یک شورش کافی نبود. اما اثر انباشته به این معنی بود که تنها چیزی که نیاز بود کاتالیزوری بود تا نارضایتی آرام را به امری بسیار جدی‌تر تبدیل کند.
گروه گزارش