انسان‌ها در فرآیند رشد روانی خود ناگزیر از آموختن مقوله‌بندی‌ها و دسته‌بندی‌ها هستند. دسته‌بندی پدیدارها و مفاهیم که عمدتا در قالب تقابل‌سازی انجام می‌شود، یکی از شرایط الزامی ورود به حیات اجتماعی و فرهنگی است. اما از سویی دیگر، روانکاوی به ما آموخته است که روان ما در حالت اصیل و پیشافرهنگی خود، وحدت‌مند و همگن و یکه است و در جریان اجتماعی شدن است که شقاق را تجربه می‌کند، و مهم‌تر از همه این است که روان ما همواره میل به وحدت آغازین دارد. این میل به وحدت، در تفکر شهودی عرفای ما در قالب اندیشه‌های «وحدت وجودی» ظهور و بروز ویژه‌ای داشته است. تلاش عرفا برای تصویر کردن این جهان وحدت‌مند در زبان، سبب شده است زبان عارفانه خصلتی پارادوکسیکال بیابد و امکانات شگرفی در آن به‌وجود آید. از این منظر، مقالات شمس تبریزی یکی از متون ارزشمند، شاذ و توانمند زبان فارسی است.
در مقالات شمس، تقابل‌های موجود در سطح امر خودآگاه و اجتماعی کنار گذاشته می‌شود و شمس در رویکرد معرفتی ویژه‌ای این تقابل‌ها را به مثابه امور ذاتا هماهنگ می‌نگرد. هجدهمین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌ی شمس تبریزی در روز چهارشنبه شانزدهم بهمن، ساعت ۱۶:۳۰ به نقد و تحلیل روانکاوانه تقابل‌ها در اندیشه شمس تبریزی اختصاص دارد که با سخنرانی دکتر فواد مولودی در مرکز فرهنگی شهر کتاب واقع در خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمد قصیر (بخارست)، نبش کوچه‌ی سوم برگزار می‌شود
گروه خبر