شتاب عصر مدرن که بر جلوه‌ها و صورت‌های کهن از فرهنگ انسانی گرد فراموشی می‌نشاند و تنوع فرهنگ‌های انسانی را به صورتی واحد از فرهنگی یکدست و جهانی تقلیل می‌داد، یونسکو را بر آن داشت تا کوششی جدید و جهانی را در جهت حفظ تنوع و میراث فرهنگی اقوام و ملل آغار نماید. تصویب کنوانسیون پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس در سال ۲۰۰۳ نقطه‌ای عطف در مسیر تشویق اقوام و ملل گوناگون جهان به منظور شناسایی، حفظ و معرفی بخش دیگری از میراث فرهنگی خود در اشکال ناملموسی چون سنت‌هایی شفاهی، دانش بومی، آیین‌ها و مناسک، مهارت‌ها و تجربه‌های فرهنگی بوده است.
فرهنگ به بعد مادی و ملموس آن تقلیل نمی‌یابد و آنچه تداوم فرهنگ و پایداری هویت‌های گوناگون و تنوع برخاسته از آن را موجب می‌شود میراث فرهنگی ناملموس است. این بخش از میراث فرهنگی برخلاف صورت‌های مادی و ملموس در معرض خطر فراموشی بیشتری قرار دارد و با فراموشی آن معانی هستی شناختی موجود در میراث فرهنگی و انسانی دچار آسیب خواهد شد. از این منظر معرفی، حفظ و پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس گامی حیاتی در جهان معاصر به منظور حفظ تنوع فرهنگی و میراث کهن بشری به صورت یک تجربه‌ی زنده است. در جهان مدرن که صورت‌های فرهنگی در اثر یکدستی می‌تواند دود شود و به هوا رود، میراث فرهنگی ناملموس تنها پلی است که انسان‌ها را به گذشته خویش مرتبط می‌سازد و حافطه و هویت آنان را زنده نگه داشته و پایدار می‌سازد.
مجله بخارا با همکاری مرکز میراث ناملموس تهران، موزه ملی ایران، پژوهشکده مردم شناسی، کمیسیون ملی یونسکو و ایکوم شب میراث فرهنگی ناملموس را با هدف معرفی موضوع و مفهوم میراث فرهنگی ناملموس با سخنرانی جبرئیل نوکنده، محمد حسن طالبیان، حجت الله ایوبی، سوتان سوتکفسکی، احمد محیط طباطبایی، علیرضا حسن زاده، رضا سجودی و علی دهباشی در شنبه دوازده بهمن ماه از ساعت ۱۷ در موزه ملی (خیابان سی تیر)برپا خواهند ساخت. حضور علاقمندان در این نشست آزاد است.
گروه خبر