“آژنگ نیوز”:اوپنهایمر استاد فیزیک دانشگاه کالیفرنیا و رئیس آزمایشگاه مرکز هسته‌ای لوس آلاموس در جنگ جهانی دوم بود و اغلب به دلیل نقشش در پروژه منهتن به عنوان “پدر بمب اتمی” شناخته می‌شود.در ۱۶ ژوئیه ۱۹۴۵ اولین بمب اتمی رابرت اوپنهایمر در طی آزمایش ترینیتی در نیومکزیکو با موفقیت منفجر شد. او بعداً خاطرنشان کرد که این انفجار، بخشی از کتاب بهگود گیتا را به ذهنش یادآوری کرد: “اکنون من به مرگ تبدیل شده‌ام، ویرانگر دنیاها.”در آگوست ۱۹۴۵، از این سلاح‌ها در بمباران اتمی شهرهای هیروشیما و ناکازاکی استفاده شد.
به دلایلی که روشن نشده است، اوپنهایمر در سال ۱۹۴۲ بحث هایی را با ماموران امنیتی نظامی آغاز کرد که با این مفهوم که برخی از دوستان و آشنایان او مأموران دولت شوروی بودند به اوج خود رسید. این منجر به اخراج یکی از دوستان شخصی از دانشکده در دانشگاه کالیفرنیا شد. در یک جلسه استماع امنیتی در سال ۱۹۵۴، او سهم خود را در آن بحث‌ها به عنوان “بافتی از دروغ” توصیف کرد. تلاش مشترک دانشمندان برجسته در لوس آلاموس با اولین انفجار هسته ای در ۱۶ ژوئیه ۱۹۴۵ در سایت ترینیتی در نزدیکی آلاموگوردو، نیومکزیکو، پس از تسلیم آلمان به اوج خود رسید. در اکتبر همان سال، اوپنهایمر از سمت خود استعفا داد. در سال ۱۹۴۷ او رئیس موسسه مطالعات پیشرفته شد و از سال ۱۹۴۷تا ۱۹۵۲به عنوان رئیس کمیته مشاوره عمومی کمیسیون انرژی اتمی که در اکتبر ۱۹۴۹ با توسعه بمب هیدروژنی مخالفت کرد، خدمت کرد.
در ۲۱دسامبر ۱۹۵۳، گزارش امنیتی نظامی که برایش نامطلوب بود به او اطلاع داده شد و متهم به ارتباط با کمونیست ها در گذشته، به تاخیر انداختن نامگذاری عوامل شوروی و مخالفت با ساخت بمب هیدروژنی شد. سال بعد، یک جلسه استماع امنیتی او را در خیانت مجرمیت اعلام کرد اما حکم داد که نباید به اسرار نظامی دسترسی داشته باشد. در نتیجه قرارداد او به عنوان مشاور کمیسیون انرژی اتمی ایالات متحده لغو شد. فدراسیون دانشمندان آمریکایی بلافاصله با اعتراض به این محاکمه به دفاع از وی پرداخت. اوپنهایمر به نماد جهانی دانشمندی تبدیل شد که در عین تلاش برای حل مشکلات اخلاقی ناشی از اکتشافات علمی، قربانی شکار جادوگر می شود. او سال‌های آخر عمر خود را صرف یافتن ایده‌هایی درباره رابطه علم و جامعه کرد.
در سال ۱۹۶۳ رئیس جمهور ایالات متحده لیندون بی جانسون جایزه انریکو فرمی کمیسیون انرژی اتمی را به اوپنهایمر اهدا کرد. اوپنهایمر در سال ۱۹۶۶ از موسسه مطالعات پیشرفته بازنشسته شد و سال بعد بر اثر سرطان گلو درگذشت. در سال ۲۰۱۴، ۶۰ سال پس از دادرسی که عملاً به کار اوپنهایمر پایان داد، وزارت انرژی ایالات متحده متن کامل و طبقه بندی نشده جلسه را منتشر کرد. در حالی که بسیاری از جزئیات قبلاً شناخته شده بودند، مطالب تازه منتشر شده اظهارات اوپنهایمر در مورد وفاداری را تقویت کرد و این تصور را تقویت کرد که یک دانشمند باهوش توسط یک کوکتل بوروکراتیک حسادت حرفه ای و مک کارتیسم پایین آمده است. در سال ۲۰۲۲، وزارت انرژی رسماً لغو مجوز امنیتی اوپنهایمر را لغو کرد. جنیفر گرانهولم، وزیر انرژی، مدعی شد که “سوگیری و ناعادلانه بودن” یک “فرآیند معیوب” منجر به تبعید او از تاسیسات هسته ای شده است.
گروه تاریخ