امروز دوم بهمنماه؛ سالروز درگذشت عارف قزوینی(۱۲۵۹-۱۳۱۲)است.
وی شاعر، تصنیفساز و موسیقیدان مشروطهخواه و ملیگرای ایران بود.
تصویری که ملاحظه میکنید خانه عارف قزوینی در محله حمدالله مستوفی، قزوین است.
برخی از تصنیفهای وی به شرح ذیل است:
۱- ازخون جوانانوطن لالهدمیده/ آواز دشتی/این تصنیف در آغاز انقلاب مشروطه ایران بیاد اولین قربانیان آزادی سروده شدهاست.
۲- دیدم صنمی، سرو قدی، روی چو ماهی/ آواز افشاری/۱۲۶۵
۳- ای امان از فراقت امان/ دستگاه شور/۱۲۷۵ (همزمان با ورود مشروطهخواهان به تهران)
۴- نمیدانم چه در پیمانه کردی/ آواز افشاری/۱۲۷۶
۵- نکنم اگر چاره دل هرجایی را/ آواز افشاری/۱۲۷۶
۶- افتخار همه آفاقی و منظور منی/ دستگاه سهگاه/۱۲۷۷ (برای افتخارالسلطنه- دختر ناصرالدین شاه)
۷- تو ای تاج! تاج سر خسروانی/ آواز افشاری/۱۲۷۷/(برای تاجالسلطنه – دختر ناصرالدین شاه)
۸- هنگام می و فصل گل و گشت چمن شد/ آواز دشتی/ (به مناسبت افتتاح دورهٔ دوم مجلس شورای ملی ایران)
۹- دل هوس سبزه و صحرا ندارد/ آواز ابوعطا
۱۰- نه قدرت که با وی نشینم، نه طاقت که جز وی ببینم/ آواز افشاری
۱۱- گریه را به مستی بهانهکردم/ دستگاه شور/۱۲۸۷
۱۲- ننگ آن خانه که مهمان ز سر خوان برود/ آواز دشتی/۱۲۸۸ (به مناسبت اخراج مورگان شوستر آمریکایی از ایران)
۱۳- باد فرحبخش بهاری وزید/ آواز بیاتزند
۱۴- از کفم رها شد مهار دل/ آواز افشاری/۱۲۸۸
۱۵- بلبل شوریده فغان میکند/ دستگاه ماهور/۱۲۸۹
۱۶- ترک چشمش ار به فتنه کرد راست/ آواز ابوعطا/۱۲۹۴
۱۷- چه شورها که من بهپا ز شهناز میکنم/ دستگاه شور/۱۲۹۵
۱۸- بماندیم ما، مستقل شد ارمنستان/ دستگاه سهگاه/۱۲۹۷
۱۹- جان برخی آذربایجان باد/ آواز دشتی/۱۲۹۷ (برای آذربایجان، در جواب تفرقه افکنان پانترکیست)
۲۰- شانه بر زلف پریشان زدهای، بهبه و بهبه/ آواز دشتی/۱۲۹۷
۲۱- رحمایخدای دادگر کردی، نکردی/ آواز بیاتزند/۱۲۹۷
۲۲- امروز ای فرشتهٔ رحمت! بلا شدی/ آواز افشاری/۱۲۹۹
۲۳- گریه کن که گر سیل خون گری، ثمر ندارد/ آواز دشتی/ ۱۳۰۰ (به مناسبت مرگ کلنل محمدتقیخان پسیان)
۲۴- تا رخت مقید نقاب است/ آواز بیاتاصفهان/۱۳۰۱
۲۵- ای دست حق پشت و پناهت بازآ/ دستگاه شور/۱۳۰۰ (برای سید ضیا)
۲۶- گو به ساقی کز ایاغی ترکی و ماغیچه آذرها به جان از عشق آذربایجان دارم/ ۱۳۰۳/ (به یادستارخان و باقرخان)
۲۷- باد خزانی زد ناگهانی، کرد آنچه دانی/ دستگاه شور/۱۳۰۳
گروه تاریخ