“آژنگ نیوز”:الجزایر از دوران باستان شکل گرفته است.در ۱۵۰ سال قبل از میلاد پادشاهی بربرها در الجزایر فعلی وجود داشت. با این حال، در ۲۴ قبل از میلاد آنها توسط رومیان ضمیمه شدند. رومی ها جاده ها، شهرها و قنات ها ساختند. در زمان رومیان الجزایر مسیحی شد. آگوستین متکلم معروف (۳۵۴-۴۳۰) در هیپو (عنابای کنونی) زندگی می کرد.

با فروپاشی امپراتوری روم در غرب، مردمی به نام وندال ها در مسیر خود به تونس از الجزایر عبور کردند، اما تأثیر چندانی بر این منطقه نداشتند. در اواخر قرن هفتم اعراب الجزایر را فتح کردند. اسلام را معرفی کردند. اعراب تا قرن شانزدهم بر الجزایر حکومت کردند. در سال ۱۵۱۶ ترک های عثمانی این منطقه را تصرف کردند. با این حال، تا سال ۱۶۷۱، الجزایر نیمه مستقل بود. توسط مردی به نام دی اداره می شد.

اجزایر - پایگاه اطلاع رسانی آژنگ

الجزایر همچنین پایگاهی برای دزدان دریایی بربری بود. با این حال، در سال ۱۸۳۰ فرانسوی ها به الجزایر حمله کردند. آنها به تدریج منطقه را فتح کردند و در سال ۱۸۴۸ الجزایر به عنوان قلمرو فرانسه اعلام شد. الجزایر مدرن با این حال ناسیونالیسم الجزایری در اواسط قرن بیستم رشد کرد. جنگ استقلال الجزایر در سال ۱۹۵۴ آغاز شد. این جنگ تا سال ۱۹۶۲ ادامه یافت. رئیس جمهور شارل دوگل در نهایت پذیرفت که استقلال الجزایر اجتناب ناپذیر است.

آتش بس در ۱۸ مارس ۱۹۶۲ امضا شد. در یک همه پرسی، مردم با اکثریت قاطع به استقلال رای دادند. در ۵ ژوئیه ۱۹۶۲، الجزایر مستقل شد. احمد بن بلا اولین رئیس جمهور شد. با این حال، او در سال ۱۹۶۵ سرنگون شد. سرهنگ هواری بومدین که در سال ۱۹۷۸ درگذشت، جایگزین او شد.

الجزایر یک کشور تک حزبی بود، اما شورش در سال ۱۹۸۸منجر به برخی اصلاحات شد. در سال ۱۹۸۹ به الجزایری ها حق تشکیل احزاب دیگر داده شد. در انتخابات محلی در سال ۱۹۹۰، بنیادگرای جبهه اسلامی دو سالوت (جبهه نجات اسلامی یا FIS) اکثریت آرا را به دست آورد. آنها همچنین در اولین دور انتخابات ملی قانونگذاری در سال ۱۹۹۱ پیروز شدند. اما ارتش وارد عمل شد و دور دوم انتخابات لغو شد. بنددید با یک شورای دولتی 5 نفره جایگزین شد.

در آن زمان جنگ داخلی طولانی در الجزایر رخ داد. شاخه مسلح FIS، ارتش نجات اسلامی در سال 200 منحل شد. عبدالعزیز بوتفلیقه در سال ۱۹۹۹ به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد. او در سال های ۲۰۰۴، ۲۰۰۹ و ۲۰۱۴ مجدداً انتخاب شد. امروزه الجزایر از بیکاری بالا رنج می برد و اقتصاد آن به شدت به نفت وابسته است. با این وجود، اقتصاد به طور پیوسته در حال رشد است. در سال ۲۰۲۰ جمعیت الجزایر ۴۳ میلیون نفر بود.

گروه گزارش

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *