“آژنگ نیوز”:وضعیت اشتغال زنان در قرن نوزدهم،تغییراتی یافت و زنان فرصت های بیشتری برای اشتغال به دست آوردند. دراین قرن ، بیشتر دختران طبقه کارگر شروع به تحصیل کردند. در اوایل و اواسط قرن ۱۹میلادی کلیساها مدارسی را فراهم کردند.
همچنین پس از سال ۱۸۷۰ میلادی دولت نیز از اینگونه مدارس را فراهم کرد.با این حال در اوایل قرن نوزدهم بریتانیا، شرایط کار اغلب وحشتناک بود، اما پارلمان قوانینی برای حمایت از زنان و کودکان تصویب کرد. در سال 1۱۸۴۲ قانونی زنان و پسران زیر ۱۰ سال را از کار زیرزمینی منع کرد.
سپس در سال ۱۸۴۷، یک قانون در خصوص کارخانه میگفت که زنان و کودکان فقط می توانند ۱۰ ساعت در روز در کارخانه های نساجی کار کنند. در سال ۱۸۶۷ این قانون به تمام کارخانه ها تعمیم یافت. (کارخانه مکانی است که بیش از 50 نفر در یک فرآیند تولیدی در آن مشغول به کار بودند). قانون سال ۱۸۷۸ می گوید زنان در هیچ کارخانه ای نمی توانند بیش از ۵۶ ساعت در هفته کار کنند.
در سال ۱۸۷۴ اولین ماشین تحریر موفق به فروش رفت و تلفن در سال ۱۸۷۶ اختراع شد. این دو اختراع جدید به معنای فرصت های شغلی بیشتر برای زنان بود. در نهایت تغییرات تکنولوژیکی و اقتصادی زندگی زنان را متحول کرد. در قرن نوزدهم نقاط عطف بسیاری برای زنان وجود داشت. در سال ۱۸۴۸ اولین کنوانسیون حقوق زنان در ایالات متحده آمریکا در سنکا فالز نیویورک برگزار شد. حدود ۳۰۰ زن و مرد در آن مراسم شرکت کردند. در نهایت، ۶۸زن و ۳۲ مرد اعلامیه نهایی را امضا کردند که خواستار حقوق برابر برای زنان شد. در سال ۱۸۴۹ الیزابت بلکول اولین زنی در ایالات متحده بود که واجد شرایط پزشکی شد. سپس در سال ۱۸۷۲، ویکتوریا وودهول اولین زنی بود که نامزد ریاست جمهوری ایالات متحده شد.
اولین زن آمریکایی که به عنوان شهردار انتخاب شد سوزانا مادور سالتر در سال ۱۸۸۷ بود. اولین زنی در بریتانیا که واجد شرایط دندانپزشکی شد لیلیان موری در سال ۱۸۹۵ بود. اولین زنی که واجد شرایط معمار در بریتانیا شد اتل چارلز در سال ۱۸۹۸ بود. زیاد بودندنویسندگان زن مشهور در قرن نوزدهم. از جمله جین آستن، خواهران برونته، الیزابت گاسکل و جورج الیوت (مری آن ایوانز) بودند.
در سال ۱۸۷۶در بریتانیا، جان استوارت میل اصلاحیهای را در قانون پارلمان ارائه کرد تا (برخی) زنان رای دهند. اما این اصلاحیه با ۱۹۶ رای موافق و ۷۵ رای مخالف رد شد. با این وجود، این اولین تلاش برای دادن حق رای به زنان در بریتانیا در انتخابات ملی بود. میل در سال ۱۸۹۶ کتاب خود را با عنوان «تسلیم زنان» منتشر کرد. در آن کتاب، او برای برابری قانونی برای زنان استدلال کرد. در این میان قوانینی علیه خشونت خانگی تصویب شد.
در سال ۱۸۵۳در بریتانیا، قانونی برای کتک زدن همسر تا ۶ ماه زندان با کار شاقه یا بدون کار سخت تعیین کرد. در ایالات متحده آمریکا، تنسی قانونی را تصویب کرد که کتک زدن زن را در سال ۱۸۵۰ جرم میداند.لبته تا سال ۱۸۷۰ در اکثر ایالات ایالات متحده ارای این قانون امکان پذیر نبود. مریلند آخرین ایالت ایالات متحده بود که چنین قانونی را در سال ۱۸۸۲ تصویب کرد.
در همین حال در بریتانیا در سال ۱۸۷۸قانونی به یک زن اجازه می داد در صورت خشونت همسرش از یک قاضی حکم جدایی دریافت کند.
در اواخر قرن نوزدهم، زنان فرصت هایی برای تحصیلات عالی به دست آوردند. در ایالات متحده آمریکا در سال ۱۸۴۱سه زن از کالج اوبرلین مدرک لیسانس گرفتند. آنها اولین زنان آمریکایی بودند که مدرک لیسانس گرفتند. در سال ۱۸۷۷ هلن ماگیل وایت اولین زنی در ایالات متحده آمریکا بود که مدرک دکترا گرفت.
دانشگاه لندن اولین دانشگاه بریتانیایی بود که در سال ۱۸۸۰ به زنان مدرک اعطا کرد. تا اواخر قرن نوزدهم در بریتانیا، یک زن متاهل نمیتوانست مالکیت خود را داشته باشد (اگرچه میتوانست برای او امانت نگه داشته شود، به عنوان یک دارایی جداگانه). با این حال، قانون دارایی زنان متاهل در سال ۱۸۷۰ بیان کرد که درآمد یک زن متاهل به او تعلق دارد. قوانین دارایی زنان متاهل بین سالهای ۱۸۸۲ و ۱۸۹۳ به تصویب رسید. آنها به زنان متاهل اجازه میدادند مانند زنان مجرد دارایی خود را داشته باشند، بخرند و بفروشند.
در همین حال، در ایالات متحده آمریکا اولین ایالتی که به زنان متاهل اجازه مالکیت داد، می سی سی پی در سال ۱۸۳۹بود. نیویورک قانون دارایی زنان متاهل را در سال ۱۸۵۸به تصویب رساند. در اواخر قرن ۱۹، سایر ایالت ها نیز از این قانون پیروی کردند.
تهیه و تدوین فرحناز عباسی
گروه تاریخ