پیدایش نقشه‌برداری علمی، به قرن ۱۸ بازمی‌گردد که تحقیق و تفحص محققان این علم موجب تأیید نظریه‌ی نیوتون در زمینه‌ی شکل واقعی زمین گردید و از این زمان، نقشه‌برداری شالوده‌ای ریاضی‌وار پیدا کرد. با مشخص کردن شکل و ابعاد زمین و همچنین تعیین موقعیت مجموعه‌ای از نقاط تحت عنوان «نقاط مبنا یا کنترل» بر روی سطح آن، نقشه‌ی دقیق بسیاری از مناطق تهیه گشت.
تقریباً از سال ۱۹۳۰ با بهره‌گیری از عکس هوایی، کمک زیادی به عملیات تهیه‌ی نقشه‌ی مناطق مختلف زمین شد و پس از اینکه رایانه در اواخر دهه‌ی ۱۹۵۰ پا به عرصه‌ی نقشه‌برداری گذاشت، تحولی عظیم در گسترش این علم به وجود آمد. امروزه با استفاده از سیستم‌های تعیین موقعیت و تصاویر ماهواره‌ای برای تهیه‌ی نقشه‌های به روز از تمامی مناطق سطح زمین، تقریباً تمامی آرزوهای قدیمی نقشه‌برداران برآورده شده است.
اما در ایران سنگ‌بنای یک بنای رسمی نقشه‌برداری در سال ۱۳۰۰ هجری خورشیدی گذارده شد و آن تشکیل شعبه‌ی نقشه‌برداری و نقشه‌کشی در ستاد ارتش بود که در مسیر تحول در سال ۱۳۱۴ به دایره‌ی جغرافیایی تغییر نام پیدا کرد. این سازمان کلاس‌های متعددی به منظور آموزش نقشه‌برداری سازماندهی نمود و دانش‌آموختگان آن نقشه‌های با مقیاس از حومه‌ی شهرها و پادگان‌ها در سراسر کشور برداشت کردند.
درهمین ارتباط همایش بررسی نقشه های قدیمی تهران برگزار می شود.این مراسم را کمیته پژوهش جامعه راهنمایان ، فردا یکشنبه 24 آذر از ساعت 15-17 در سرای خاقانی واقع در دروازه دولت خیابان خاقانی روبروی دانشگاه خوارزمی پلاک 79 برگزار می کند.
گروه گزارش