“آژنگ نیوز”:بروز و ظهور زندگی لاکچری در جامعۀ ایران و بسط و گسترش آن در سالیان اخیر دست کم در بین برخی گروه های اجتماعی نشان گر سربرآوردن نوعی لمپنیسم در قالب و محتوای جدید است که که صد البته چنین لمپنیسمی همراه با شارلاتانیسم بوده و در واقع با استفاده از آن به دست آمده است. به عبارت ساده لُمپن های جامعه با استفاده و در حقیقت با سوء استفاده از موقعیت های باد آورده ای که دارند به زد و بندهای گوناگون اقتصادی پرداخته و راه صد ساله را یک شبه طی می کنند و در پسِ ثروت های بادآورده ای که به دست می آورند به زندگی لاکچری روی می آورند. چنین لُمپنیسمی و به دنبال آن چنین لاکچریسمی در نوع خودش در تاریخ معاصر ایران کاملاً منحصر به فرد بوده و حتی می توان گفت نظیری در بسیاری از کشورهای جهان ندارد.
کارل مارکس و فردریش انگلس در کتاب ایدئولوژی آلمانی لُمپن پرولتاریا را «خرده‌طبقه‌ای» از جامعه دانستند که برخلاف بورژوازی و پرولتاریا در تولید نقشی ندارد و در حاشیۀ جامعه از راه‌های مشکوک مانند واسطه‌گری و کلاهبرداری امرار معاش میکند. بررسی هرچند سطحی وضع و حال جامعۀ ایران نشان می دهد که عدّه ای از افراد که می توان مسامحتاً آنان را لُمپن نامید بدون حضور در عرصه های تولید اقتصادی و تنها از طریق واسطه گری و دلّالی به ثروت و سرمایۀ بادآورده ای دست یافته و بدتر این که به این مقدار راضی نبوده و نوعی سبک زندگی لاکچری را نیز در جامعه ترویج می دهند. نگاهی به بازار مسکن و واسطه گری هایی که در این حوزه انجام می شود به خوبی نشان از این دارد که چگونه لُمپن های این بخش از بازار فقط از راه واسطه گری و صد البته با کلاهبرادری های کلان توانسته اند به ثروت های افسانه ای دست پیدا کنند. این وضع ناگوار را می توان در سایر بازارها مانند بازار خودرو، تره بار، ارز و سکّه، مصالح ساختمانی، پوشاک، دارو و بازارهای مشابه به وفور مشاهده نمود.
از جمله ویژگی های لُمپن های جامعه می توان به مواردی چون: شارلاتانیسم، عدم مسئولیت پذیری، طمع ورزی، تقلّب، زورگویی، زدو بندهای گسترده، چرب زبانی، فریب دادن دیگران، کلاهبرداری، تملّق و چاپلوسی، خشونت ورزی، تن پروری، گردن کلفتی، چپاول مال مردم به ویژه قشر ضعیف جامعه، باندبازی و سایر ویژگی های منفی دیگر اشاره نمود. این لُمپن ها به جای این که در تولید نقش مؤثّر و مفیدی ایفا کنند سر از دلّالی و واسطه گری در بازارهای مورد اشاره درآورده و به راحتی به ثروت های عجیب و غریب و باورنکردنی دست یافته و با این ثروت ها نوعی سبک زندگی لاکچری را نیز در جامعه رواج داده و مشکلات اساسی برای مردم به وجود می آورند. اینان به واقع با رواج لُمپنیسم در جامعه به دیگران می آموزند که هر نوع فعالیت و کوشش در جهت تولید کالاهای مورد نیاز و به سامان نمودن امور جامعه نتایج چندان مطلوبی نداشته و بهترین کار در پیش گرفتن واسطه گری و دلّالی برای به دست آوردن ثروت و سرمایه است.
نمی توان باور کرد که رواج و گسترش سبک زندگی لاکچری در برخی مناطق کشور طی دست کم طی یک دهۀ اخیر بدون پشتوانه های مادّی قابل قبولی صورت گرفته باشد، آن هم از راه لُمپنیسمی که حالا به خوبی دیده می شود که دست کم بخشی از جامعه را گرفتار نموده است. مگر می توان به راحتی پذیرفت و باور کرد که کسانی این گونه بی محابا و قلدرمآبانه و بدون برخورداری از موقعیت های مادی سرشار توانسته باشند به سبک زندگی لاکچری روی بیاورند و نوعی جدایی گزینی بی شرمانه را ترویج نمایند؟ نگاهی به زندگی این دسته از افراد در برخی از مناطق مشهور عمق مسأله راآشکار میکند.
تردیدی وجود ندارد که رواج لُمپنیسم و به دنبال آن رواج لاکچریسم نتیجۀ حاکم بودن شرایط اقتصادی بیمارگونه در جامعه از یک سو و رواج فرهنگ مفت بری و مصرفی و واسطه گری و دلّالی از سوی دیگر است. لُمپن هایی که به راحتی قوانین را دور می زنند، فرار مالیاتی دارند و به رانت های گوناگون دسترسی دارند آشکار است که به ثروت های افسانه ای و باورنکردنی دست می یابند و در نتیجه لاکچریسم را نیز پیشۀ خویش می سازند. اینان صد البته با گستاخی هر چه تمام تر سایر افراد جامعه را بی عرضه و ناتوان خطاب کرده و خود را باعرضه، زرنگ و توانمند!!! فقط می ماند حسرت و آه و دریغ و درد میلیون ها نفر از انسان های طبقات متوسط و پایین جامعه که نظاره گر چنین وضع دردناکی بوده و هر چه می دوند و می کوشند کم تر می یابند و بیش تر رنج می کشند تو گویی که خود را به مثابه بازندگانی سَرخورده و حسرت زده در بازی و مسابقه ای کاملا نابرابر و تبعیض آمیز می یابند.
نوشته:محمدباقر تاج الدین
گروه گزارش