“آژنگ نیوز”: شهربرلین در حال حاضر پایتخت آلمان است، اما هیچ کس دقیقاً نمی داند که اولین بار چه زمانی این شهر شکل گرفته است.شواهدی از وجود برخی ساختمانها در اواخر دهه ۱۱۰۰میلادی در آنجا وجود دارد،اما هیچ سابقه مکتوب واقعی از شهر برلین تا سال ۱۲۴۰ وجود ندارد.این شهر تا سال ۱۷۰۱به پایتخت تبدیل نشد، یعنی زمانی که پادشاه پروس فردریک اول آن را اعلام کرد و کاخ شارلوتنبورگ را ساخت.درهرصورت،این شهر سهم عادلانه خود از تاریخ را دیده است ودربخش بزرگی از هزاره های قرون، مرکز فرهنگ آلمان بوده است.
تعدد و تنوع موزه
برلین در حال حاضر دارای ۱۸۰ فضای موزه فعال است ودارای بزرگترین گالری روباز روی کره زمین،گالری ایست ساید است که نزدیک به یک مایل طول دارد.درواقع،یک «جزیره موزه» وجود دارد که قدیمیترین موزه شهر،موزه Königliches را در خود جای داده است وبه دلیل میراث معماری وفرهنگی آن،در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفته است.
آثار جنگ در شهر
بسیاری از شهرهای اروپا توسط جنگ های جهانی ویران شدند،اما برلین جایگاه ویژه ای درتاریخ دارد،زیرا نبرد برلین اغلب به عنوان پایان واقعی رژیم نازی در نظر گرفته می شود.هیتلر در ژانویه ۱۹۴۵ به پناهگاهی در برلین فرار کرده بود و تا انتها معتقد بود که هرگز از کنترل نازی ها خارج نخواهد شد، اما ایالات متحده و بریتانیا شهر را در طول بهار بمباران کردند وارتش شوروی در مسیر خود روی زمین نبرد ادامه داد.روسیه در نهایت در ۲۰ آوریل شروع به گلوله باران برلین کرد. آنچه از نیروهای آلمانی باقی مانده بود بسیار ناچیز بود، اگرچه هیتلر آخرین تلاش خود را انجام داد، معروف است که جوانان هیتلری را در سن ۱۴ سالگی برای مقابله با ارتش شوروی به میدان نبرد فرستاد.اما پس از ۱۰ روز نبردوحشیانه که طی آن ۱۳۰ هزار نفر کشته شدند.هیتلر سرانجام واقعیت را دید و در ۳۰ آوریل به زندگی خود پایان داد. ژنرال فرمانده نازیها نیز چند روز بعد تسلیم شوروی شد.
برلین دو قسمت تقسیم شد
پس از جنگ، کنترل آلمان بین نیروهای متفقین تقسیم شد و به شوروی بیشترین بخش شرقی و ایالات متحده، بریتانیا، و فرانسه مناطق غرب، از جمله برلین غربی داده شد. با این حال، تنش ها در طول سال های بعد افزایش یافت. زیرا شکاف ایدئولوژیک بین سرمایه داران غربی و سوسیالیست های شرقی افزایش یافت.
کشور شوروی برنامه ای برای تحت فشار گذاشتن نفوذ ملل دیگر در شهربرلین راطراحی کرد. آنها ابتدا محاصره ای را برای جلوگیری از ورود کالاها به صورت زمینی به شهر ایجاد کردند، اما کشورهای متفقین سابق به جای آن با حمل و نقل هوایی پاسخ دادند. در دهه ۱۹۶۰، منطقه ای که اکنون به نام جمهوری دموکراتیک آلمان (یا به سادگی آلمان شرقی) شناخته می شود، تعداد قابل توجهی از جمعیت خود را به دلیل فرار به برلین غربی از دست داده بود، بنابراین آنها تصمیم گرفتند دیواری بسازند و مرزی بسته ایجاد کنند.
بدیهی است که این موضوع مشکلات زیادی را برای شهری شلوغ ایجاد کرد و بیش از ۱۰۰نفر در تلاش برای عبور غیرقانونی از دیوار جان باختند. تا پایان جنگ سرد بود که جمهوری دموکراتیک آلمان شرقی تصمیم به پایان دادن این فاصله گرفت و دیوار برلین در ۹ نوامبر ۱۹۸۹ فرو ریخت.
ترجمه از :علی محرابی
گروه گزارش