به گزارش “آژنگ نیوز”تهران پایتخت ایران چگونه گسترش یافت.تهران روزگاری شهری بود با حصار و درون این حصار چهار محله عودلاجان،بازار ،چاله میدان و سنگلج قرار داشتند.که از طریق یک مسیر شریان مانند بلند به محور اصلی بازار راه داشتند.کوچه ها هرچه از بازار دورتر بودند،واحدهای مسکونی را در بر می گرفتند و هرچه به بازار نزدیکتر می شدند خصلت بازار چه ایی می یافتند و واحدهای تجاری و بازرگانی در آن دیده می شد.حتی امروزه در بازمانده های این طرح ، این ویژگی به چشم می خورد.
طرح تهران قدیم چینین بود که ارگ سلطنتی در میان قرار می گرفت و میدان توپخانه در شمال و میدان ارک در جنوب که این دو دروازه های ارک را به سمت شهر می گشودند.و بعد ،شهر از سمت شمال،از طریق خیابان امین السلطان(فردوسی)در مسیر توسعه گام نهاده بود.در همین خیابان بود که تمدن شرق و غرب در جلوه های معماری محله ها و شهر با یکدیگر آشتی کردند.
در سفر نامه جکسن آمده:”درشکه های کروک دار در میدان عمومی ،پستخانه ایی با تابلویی به زبانهای فارسی و فرانسه،تلگرافخانه ایی مجهز ،یک بانک شاهی معظم و… همه اینها حتی اگر مغازه های پراز کالاهای خارجی،مهمانخانه ها و واگن اسبی… دلالت بر نفوذ تمدن غرب میکند.اما بقیه چیزها ،مساجد گلدسته ها ،مدارس،شتران،کاروانسراها ،بازارهایی که پر از مردان و زنان روبنده دار است و عادات و آدابی که از روزگار کوروش به یادگار مانده است،همه از مشخصات شرقی هستند.”
اما شهر و محله هایش همینگونه باقی نماند،انحطاط محله های قدیمی و شکوفایی محله های جدید،هسته های مرکزی شهر را از حالت اولیه خارج کرد.خیابانهایی از هر سو این مرکز را به این محله های جدید در اطراف متصل کرد.
در جریان همین گسترش است که خیابانهایی به سبک معماری مشهور بین المللی بوجود آمدند.خیابان شاهرضا(مسیر خندقی که پرشد با نام امروزین انقلاب)کاخ و فردوسی و این گسترش الگوهای سنتی را تغییر داد.چهار محله و محله های کوچکتر درون آمها تغییر شکل و ابعاد دادند.شهر سازی جدید در پی برآورده کردن نیازهای اقتصادی جامعه رو به رشد تهران بود. رشدی که باسرعت صورت گرفت. تا امروز که تهران تبدیل به هیولایی شده است که بدون هیچ هدف و الگوی معینی فقط بزرگ می شود و امکانات کشور را می بلعد.
گروه تاریخ