“آژنگ نیوز”:تأثیر اجتماعی و فرهنگی ساعت بر زندگی انسانی را می توان دردوران قرون وسطی پی جویی کرد. صومعه های مسیحی محیطی از نظم و آشنایی برای مبارزه با تهدید بیرونی ناشی از سقوط امپراتوری روم ایجاد کردند. آنها از نواختن زنگ به عنوان علامتی مذهبی، وسیله و نمادی برای ساختار دادن به رفتار انسان استفاده می کردند.
درک این عادات به زودی منجر به اختراع ساعت مکانیکی شد. این دستگاه به دلیل چرخش ساعت و عقربه های متحرک، حرکت زمان را از طریق حرکت فضا با موفقیت تبدیل کرد. این پیشرفت، همگام سازی عظیمی از فعالیت ها را امکان پذیر کرد، چیزی که قبلاً دیده یا تجربه نشده بود. این فرآیندی است که به نوعی وجود زندگی شهری را تعریف کرد و تصور عمومی از زمان به عنوان یک کالا را تغییر داد.
ساعت،مردم را از ساختار ارگانیک زندگی که قبلاً داشتند، جدا می کرد. هر در روز سعی می شد از ساعت کامل استفاده شود، مردم زمانی که ساعت به آنها می گفت به رختخواب می رفتند، نه زمانی که خسته بودند و در مورد غذا هم همین طوربود.
هم اینک هم اگر به برنامه روزانه خود فکر کنید؛ احتمالاً هر روز در ساعت خاصی از خواب بیدار می شوید (چه با کمک تلفن هوشمند یا یک ساعت زنگ دار)، به مدرسه یا محل کار می روید (با یک ماشین یا اتوبوس که در زمان لازم برای رسیدن به مقصدتان صرفه جویی می کند)، از فناوری استفاده میکنید که به شما کمک می کند زمان خود را بهتر مدیریت کنید، در ساعتی به خواب می روید که از نظر فرهنگی «خیلی دیر» یا «خیلی زود» تعیین شده است. تصور زندگی بدون ساعت سخت است. به دلیل پیچیدگی زندگی روزمره و وابسته بودن به اندازه گیری زمان، نمی توانید به همان شیوه ای که اکنون انجام می دهید عمل کنید.
اهمیت فرهنگی همگام سازی زمان
قبل از اختراع ساعت مکانیکی، امکان اندازه گیری دقیق زمان وجود نداشت. قبل از قرون وسطی، مردم مجبور بودند برای مدیریت زمان از خورشید یا سایر منابع غیر قابل اعتماد استفاده کنند. ساعت مکانیکی از آغاز قرن چهاردهم در شهرهای مختلف اروپا مانند انگلستان، آلمان، ایتالیا، فرانسه، اسپانیا و بسیاری دیگر شروع به گسترش کرد.
استفاده از ساعت های مکانیکی برای اهداف اقتصادی یک انطباق نسبتاً کند بود. با این حال، در اواخر قرن چهاردهم و آغاز قرن پانزدهم، مردم شروع به استفاده از ساعت برای همگام سازی و هماهنگی فعالیت های مختلف کارگری، جلسات شهر و مواردی از این قبیل کردند.
در طول قرن شانزدهم بود که تحول فرهنگی مهمتری رخ داد. ساعت به یک نماد تبدیل شد، مرجعی برای چگونگی کارکرد مؤسسات، وبهره گیری نامناسب از زمان به عنوان اتلاف وقت یا از دست رفتن آن شناخته می شد. حتی نشان دهنده هزینه پولی برای زمان در نظر گرفته شده بود.البته انطباق فرآیند سریعی نبود، اما در تهایت گنجاندن ساعت در زندگی روزمره به طرز چشمگیری نحوه درک انسان از واقعیت خود و تنظیم زندگی اش را تغییر داد.
گروه تاریخ