“آژنگ نیوز”:آلبرت انشتین نابغه ای که جهان را تغییر داد در زندگیش رویدادهایی وجود دارد که کمتر بیان شده است. اکثر مردم می دانند که آلبرت انیشتین دانشمند مشهوری بود که فرمول E=mc2 را ارائه کرد. اما در مورد زندگی عادی اش مسایل کمتری مطرح شده که در این مطلب به برخی از آنها اشاره می شود.
عاشق قایقرانی
زمانی که انیشتین در کالج موسسه پلی تکنیک زوریخ سوئیس تحصیل میکرد، عاشق قایقرانی شد. او اغلب با قایق به دریاچه می رفت، دفترچه ای بیرون می آورد، استراحت می کرد و فکر می کردو اندیشه هایش یادداشت میکرد. با وجود اینکه اینشتین هرگز شنا را یاد نگرفت، در طول زندگی خود به عنوان یک سرگرمی به قایقرانی ادامه داد.
مغز اینشتین
هنگامی که اینشتین در سال ۱۹۵۵ میلادی درگذشت، جسد او سوزانده شد و خاکسترش همانطور که او می خواست پخش شد. با این حال، قبل از سوزاندن جسد او، توماس هاروی آسیب شناس در بیمارستان پرینستون کالبد شکافی انجام داد و مغز انیشتین را خارج کرد.
هاروی به جای بازگرداندن مغز به بدن، تصمیم گرفت آن را ظاهراً برای مطالعه نگه دارد. هاروی اجازه نگهداری مغز انیشتین را نداشت، اما چند روز بعد، پسر انیشتین را متقاعد کرد که این کار،به علم کمک خواهد کرد. اندکی پس از آن، هاروی از سمت خود در پرینستون اخراج شد، زیرا او حاضر به پس دادن مغز انیشتین نشد.
برای چهار دهه بعد، هاروی مغز خرد شده انیشتین را (هاروی آن را به ۲۴۰ تکه برش داد) در دو ظرف مخصوص همراه خود در حین حرکت در سراسر کشور نگه داشت. هر چند وقت یک بار، هاروی یک قطعه را برش می داد و آن را برای یک محقق می فرستاد.
سرانجام در سال ۱۹۹۸، هاروی بقایای مغز انیشتین را به آسیب شناس بیمارستان پرینستون بازگرداند.
انیشتین و ویولن
مادر انیشتین، پائولین، یک پیانیست ماهر بود و دوست داشت پسرش نیز عاشق موسیقی باشد، بنابراین او در شش سالگی شروع به آموزش ویولن به آلبرت کرد. متأسفانه در ابتدا انیشتین از نواختن ویولن متنفر بود. او ترجیح می‌دهد خانه‌هایی از کارت بسازد، که واقعاً در آن مهارت داشت (یک بار ۱۴ طبقه ساخته بود!)، یا تقریباً هر کار دیگری به غیر از ویولون نواختن انجام دهد.
اماوقتی انیشتین ۱۳ ساله بود، با شنیدن موسیقی موتزارت، ناگهان نظرش در مورد ویولن تغییر کرد. انیشتین با اشتیاق جدید به نواختن پرداخت، تا چند سال آخر عمرش به نواختن ویولن ادامه داد.
برای نزدیک به هفت دهه، انیشتین از ویولن استفاده میکرد تا زمانی که در فرآیند تفکر خود گیر میکرد،راهی برای ارامش داشته باشد.او حتی به صورت اجتماعی در مراسم‌های خصوصی ویولن می‌نواخت یا به گروه‌های بداهه مانند سرودهای کریسمس که در خانه‌اش توقف می‌کردند، می‌پیوست.
زندگی بدون جوراب
بخشی از جذابیت انیشتین نگاه ژولیده او بود. علاوه بر موهای شانه نشده، یکی از عادات عجیب اینشتین این بود که هرگز جوراب نپوشید.
انیشتین چه هنگام سفر با کشتی و چه در یک شام رسمی در کاخ سفید، همه جا بدون جوراب رفت. از نظر انیشتین، جوراب‌ها با فشاری که پایش می آوردند،دردناک بودند. به علاوه، چرا هم جوراب و هم کفش بپوشید در حالی که یکی از آنها خوب عمل می کند؟
یک قطب نمای ساده
وقتی آلبرت انیشتین پنج ساله بود و بیمار شده ودر رختخواب بود، پدرش یک قطب نمای جیبی ساده به او نشان داد. انیشتین مسحور شده بود.سوالی که ذهنش را اشغال کرده بود،این بودکه چه نیرویی به سوزن کوچک وارد میشود تا آن را در یک جهت قرار دهد؟
این سوال سال ها انیشتین را آزار می دهد و به عنوان آغاز شیفتگی او به علم از این واقعه یاد می شود.
طراحی یخچال
۲۱ سال پس از نوشتن نظریه نسبیت خاص، آلبرت انیشتین یخچالی را اختراع کرد که با گاز الکل کار می کرد. این یخچال در سال ۱۹۲۶ ثبت اختراع شد اما هرگز تولید نشد زیرا فناوری جدید ،تولید آن را غیرضروری کرد.
انیشتین این یخچال را اختراع کرد، زیرا در مورد خانواده ای خوانده بود که توسط یخچالی که دی اکسید گوگرد منتشر می کرد ،مسموم شدخ بودند.
عشق پیپ
انیشتین عاشق پیپ کشیدن بود. وقتی بین خانه و دفترش در پرینستون راه می‌رفت، اغلب می‌توانستیم او را ببینیم که دنباله‌ای از دود دنبالش کشیده میشود. تقریباً به عنوان بخشی از تصویر او مانند موهای ژولیده و لباس های گشادش، انیشتین در حال پک زدن به پیپ خود بود.
در سال ۱۹۵۰، اینشتین گفته است: “من معتقدم که کشیدن پیپ به قضاوتی آرام و عینی در همه امور انسانی کمک می کند.”
نوشته جنیفر روزنبرگ
ترجمه:احسان محرابی
گروه گزارش