“آژنگ نیوز”: اولین محاکمه قتل در تاریخ ،با استفاده از انگشت نگاری در سال ۱۹۱۰ میلادی تاریخ ساز شد.
در ۱۹ سپتامبر ۱۹۱۰، توماس جنینگز، که به تازگی از زندان خارج شده بود، وارد خانه کلارنس هیلر در شیکاگو شد و قصد سرقت از آن مکان را داشت. اما همسر هیلر از خواب بیدار شد و فریاد زد و شوهرش را از مزاحم آگاه کرد. درگیری شروع شد و تیراندازی شد. هیلر به قتل رسید وجنینگز از صحنه گریخت. اما قاتل یک سرنخ مهم را که در نهایت منجربه محکومیت او به قتل می شود، از خود به جا گذاشت… اثر انگشت. محاکمه جنینگز اولین دادگاه آزمایشی در ایالات متحده بود که در آن از اثر انگشت، یک فناوری جدید، به عنوان مدرک استفاده شد. این محاکمه آغاز تاریخچه انگشت نگاری بود.
برآمدگی نوک انگشتان مهم میشود
انسان های کنجکاو مدت ها بود که به خطوط و برآمدگی های نوک انگشتان خود خیره شده و آنها را با دیگران مقایسه میکرده اند. در قرن چهاردهم میلادی، یک پزشک ایرانی اشاره کرد که هیچ اثر انگشتی شبیه هم نیست. در سال ۱۶۸۶، پروفسور آناتومی به نام مارچلو مالپیگی در مورد برجستگی ها، حلقه ها و مارپیچ ها در اثر انگشت فردی مطالبی نوشت، اما استفاده از آنها را به عنوان یک تکنیک شناسایی در نظر نگرفت. به همین ترتیب، یکی دیگر از پروفسورهای آناتومی، جان انجلیست پورکینجی، یافته‌های خود را در مورد اثر انگشت در سال ۱۸۲۳ منتشر کرد و در مورد ۹الگوی متمایز اشاره کرد.تا سال ۱۸۵۶ بود که برای اولین بار ازاثر انگشت به عنوان علامت شناسایی استفاده شد.سر ویلیام هرشل که به‌عنوان قاضی در هند کار می‌کرد، از بومیان خواست اثر کف دست خود و بعداً فقط اثر انگشت خود را به جای امضای قراردادها برای الزام‌آور شدن آنها از نظر قانونی، به قراردادها الصاق کنند. هرشل اولین مجموعه در مقیاس بزرگ از اثر انگشت را جمع آوری کرد و متوجه شد که اثر انگشت منحصر به فرد است و در طول زندگی تغییر نمی کند و برای شناسایی ایده آل است.
جنینگز اثر انگشت خود را روی نرده گذاشت
جنینگز اثر انگشت واضحی را در نرده‌های تازه رنگ‌آمیزی‌شده خانه هیلر به جای گذاشت. اندکی پس از قتل هیلر، جنینگز در فاصله نیم مایلی دستگیر شد. لباس پاره و خون آلود به تن وهفت تیر به دست داشت. با این حال، این مدرکی نبود که ثابت کند جنینگز فردمهاجم بوده است. تا اینکه پلیس اثر انگشت روی نرده را کشف کرد، در این زمان امیدوار بود که بتواند آن را به عنوان مدرک جرم ارایه کند. آنها از اثرانگشت روی نرده ها عکس گرفتند و آن را به عنوان مدرک نشان دادند.
طبقه بندی اثر انگشت
در سال ۱۸۸۰، دکتر هنری فاولدز روشی را برای طبقه بندی اثر انگشت ابداع کرد تا به استفاده از آنها به عنوان نشانگر هویت کمک کند. فاولز با چارلز داروین تماس گرفت و یافته های خود را با او در میان گذاشت. با این حال، در این زمان داروین پیرمردی بود که سلامتی اش ضعیف بود. داروین به فاولدز گفت که نمی تواند کارش را بازبینی کند، اما پسر عمویش، سر فرانسیس گالتون، می تواند. گالتون، یک انسان شناس بریتانیایی، بود و در این زمان زندگی خود را وقف مطالعه اثر انگشت کرد. او سیستم طبقه‌بندی فاولدز را در کتاب پیشگامانه‌اش، اثر انگشت، که در سال 1892 منتشر شد، گنجاند. در این اثر، گالتون به این موضوع پرداخت که چگونه اثر انگشت هرفردی مختص او و دائمی است؛ بنابراین، می‌توان از آن برای تشخیص هویت استفاده کرد.
شناسایی اولین مجرم با استفاده از اثر انگشت
چند سال پس از انتشار این آثار یک افسر پلیس آرژانتینی اولین مجرم را با استفاده از اثر انگشت شناسایی کرد.
در اوایل دهه ۱۸۹۰، خوان ووچتیک، یکی از مقامات نیروی پلیس آرژانتین، با استفاده از سیستم طبقه‌بندی گالتون، شروع به نگهداری فایلی از اثر انگشت کرد. در سال ۱۸۹۲، زنی در آرژانتین، دو پسر خود را به قتل رساند و با چاقو به گردن خود زد. او ادعا کرد که مورد حمله قرار گرفته و با فردی که پسرانش را کشته است، درگیر شده است. اثر انگشت خون آلودی در صحنه باقی مانده بود که ووستیچ توانست ثابت کند متعلق به خود زن است. او سرانجام اعتراف کرد، بدین ترتیب ووچتیک اولین شناسایی مثبت یک قاتل را بر اساس انگشت نگاری انجام داده بود.
تکنیک جدید بی اعتبار می شود؟
در جریان محاکمه قاتل وکلای جنینگز سعی کردند تکنیک جدید را بی اعتبار کنند. در محاکمه توماس جنینگز برای قتل هیلر، وکیل دادگستری به قاضی و هیئت منصفه اثر انگشت باقی مانده روی نرده را نشان داد که آنها بر اساس آن جنینگز را شناسایی کردند. وکلای مدافع با این ادعا که اثرانگشت اصلا یک سیستم معیوب و پر از اشکال است، به دنبال حذف شواهد بودند.
در تلاش برای اثبات غیرقابل اعتماد بودن آن، یکی از وکلا دادستان را برای جمع آوری اثر انگشت که ثابت می کرد وکیل یک تکه کاغذ خاص را لمس کرده بود، به چالش کشید. زمانی که دادستان توانست چاپ بسیار واضحی را از روی کاغذ برداشته و به طور مثبت آن را به عنوان اثر انگشت متعلق به وکیل شناسایی کند، این ایده برای وکیل مدافع نتیجه معکوس داشت.
جنینگز مقصر شناخته شد
برای اعضای هیئت منصفه، اثر انگشت یک سند محکم بود که توماس جنینگز را به صحنه جرم گره زد. آنها به اتفاق آرا او را در قتل کلارنس هیلر مجرم شناختند و جنینگز را به اعدام محکوم کردند. جنینگز اولین فردی در ایالات متحده بود که بر اساس شواهد اثر انگشت محکوم شد. از آن زمان به بعد انگشت نگاری به یکی از پایه های اصلی تحقیقات جنایی تبدیل شد و در هنگام محاکمه شواهد مهمی ارائه می دهد. اگرچه امروزه اثر انگشت به صورت الکترونیکی جمع‌آوری و ذخیره میشود، اما بسیاری از همان اصولی که گالتون در اواخر دهه ۱۸۰۰ پایه‌گذاری کرد، هنوز برای شناسایی اثر انگشت استفاده میشود
نویسنده:کارن هریس
مترجم:احسان محرابی
گروه تاریخ