به گزارش “آژنگ نیوز”بهتر است قبل از مردن از یکدیگرقدرشناسی کنیم .نعمت الله فاضلی می نویسد:وقتی همکارانم از دنیا می روند و می بینم انبوهی از گرامیداشت ها و ستایش ها درباره او می گویند و می نویسند به این می اندیشم کاش اندکی از این ستایش ها و قدرشناسی ها در زمان حیات و زنده بودن او اتفاق می افتاد. در آن صورت همین نیروی حمایت و قدرشناسی مانع مرگ های زودرس می شد. حتی دستاوردها و آثار بیش تری از او برای ما به یادگار می ماند.
کاش می آموختیم که چقدر نیازمند محبت و توجه واقعی به هم هستیم. کاش به رسمیت شناختن یکدیگر را به تأخیر نمی انداختیم و آن را موکول به بعد از مرگ مان نمی کردیم.
دارم خودم را سرزنش می کنم. می دانید مرحوم لاجوردی سهم مهمی در تکوین و توسعه مطالعات فرهنگی در ایران داشت. اما من هرگز نتوانستم درباره او بنویسم. شاید من و همکاران دیگر اگر چند سال پیش یادداشتی می نوشتیم و به او می گفتیم که متوجه زحمات مهم و ارزشمندتان هستیم شاید دل گرم می شد.
یادم هست زمانی که دانشگاه علامه و رئیس وقت آن (شریعتی) به من فشار می آورد روزی آقای دکتر یوسف اباذری به دفترم در دانشگاه علامه آمد و گفت مخصوص اینجا آمده ام تا بگویم متوجه زحمت هایی که می کشی و مطالبی که می نویسی هستم. دانشجویانت برایم از کلاس هایت تعریف می کنند و ترا می ستایند. آمده ام بگویم از برخوردهای شریعتی و امثال او ناراحت نباش.
گروه گزارش
این کار همکارم برایم بسیار ارزشمند
و تاثیرگذار بود. کاش همه ما رسم قدرشناسی را به جای آوریم و به یکدیگر بگوییم متوجه کارها و زحمت هایت هستیم. ناراحتم از خودم. خدایا مرا ببخش. همین.
گروه گزارش