تصویری از شهر تهران در سال 1337،شهری در حال پوست انداختن. ازدحام جمعیت،فروش تخمه و تنقلات روی چرخ دستی بیانگر اقتصاد حاکم است. صنعت هم شامل مغازه کوزه فروشی است که سفالهای متعدد را نیز جلوی پیاده رو چیده است.
نکات دیگری که مشاهده می شود شامل:ازدحام مردم مقابل نانوایی است .همچنین دوچرخه سواری که پیاده رو را برای عبور ،گشت و گذار انتخاب کرده و ضمنا با چشمان جستجوگرش تلاش میکند بفهمد دلیل ازدحام چیست. از همه جالبتر دو پیرمردی هستند که در پیاده رو با کمال آرامش نشسته اند و به گپ وگفتگو مشغولند.یکی هم با بقچه ای که روی زمین گذاشته ممکن است دستفروش و یا احتمالا یک مهاجر تازه به تهران وارد شده ،باشد.بچه های کوچکی هم در وسط روز در پیاده رو در حال ترد هستند،از لباسها هم معلوم است تابستان نیست .پس این بچه ها مگر نباید مدرسه باشند؟
اما نکته مهم تصویر این است که تاریخ واقعی همین است. جریان زندگی در اینجا جاری است،جامعه در اینجا شکل میگیرد و رفتارها در اینجا به یادگار می ماند.
گروه تاریخ