مردم در قرنطینه بیشتر تابلوی هنری می خرند .زیرابهرغم وقوع همهگیری و اضطرابهایی که در سال جاری برای همه به ارمغان آورده است، هنرمندان نسبت به دیگران سال پرباری داشتهاند-
یکی از روشهای افزایش راحتی و خوشایندی خانه در دوران قرنطینه سراسری، تزیین داخلی بوده است که بخش چشمگیری از آن هم به خرید آثار هنری جدید منجر شده است.
فروش آثار هنری در اینترنت و فروشگاههای لوازم خانگی سر به فلک گذاشته است، چنان که طبق گزارش وبگاه پارتنرشیپادیشنز(partnershipeditions.com) که آثار هنری ارزان میفروشد، فروش آن از مارس تا آوریل ۲۰۲۰ میلادی ۲۵۴ درصد رشد داشته و افزایش فروش ماهانه به میزانی چشمگیر، حدود ۷۳ درصد بوده است.
طبق گزارش فروشگاه اینترنتی آثار هنری رایزآرت (riseart.com) نیز ارزش سفارش مشتریان از آوریل تا سپتامبر ۲۰۲۰ در قیاس با سال ۲۰۱۹ میلادی، ۶۵ درصد افزایش داشته است.
صرفنظر از افزایشی که فروش آثار هنری در این فروشگاههای اینترنتی داشته است، نوع آثاری هم که مردم خریداری میکنند، روندهای چشمگیری دارد.
همچنان که در خانههامان جا خوش کردهایم، صفحههای فروش آثار هنری را بالا و پایین میکنیم، آثار مورد علاقهمان را در گوشهای ثبت میکنیم، در و دیوار را رنگآمیزی میکنیم و میخ به این سو و آن سو میکوبیم، در روندهای خرید هم دو واکنش زیباشناختی به بحران را میتوان مشاهده کرد.
گونهای دوگانگی در سبک و محتوای خرید آثار هنری به وجود آمده است. یعنی از یک سو واقعیتگریزی زنده و پررنگی بهچشم میخورد، و از سوی دیگر دروننگری همراه با افسردهحالی.
کامیلا کلارک، مدیر نوآوری در کارگاه طراحی آلبیون نورد واقع در لندن، فوراً متوجه این روند شده است و میگوید: «با توجه به شرایط اجتماعی، مردم بیشتر وقت خود را در خانه میگذرانند و به همین دلیل علاقه روزافزونی به ایجاد یا تکمیل مجموعههای هنری برای خود پیدا کردهاند. هنر به گونهای فرار از واقعیت، و البته راهی برای خودابرازگری در زندگی شخصی و اجتماعی این زمانه تبدیل شده است. »
جورجیا اسپری، بنیانگذار تارنمای نسخههای مشارکتی (پارتنرشیپ ادیشنز) با این سخن موافق است و میگوید که مجموعه کارهای این تارنما، آثار هنرمندان مختلفی را دربرمیگیرد تا این دو دیدگاه را پوشش دهد.
او میگوید: «هنرمندان ما در کارهای خود به این برهه زمانی واکنش نشان دادهاند. برخی از آنان مانند جولیانا برن، صحنههای گذران تعطیلات در استخرها و آدمهایی را کشیدهاند که لم دادهاند و کتاب میخوانند و میوه میخورند. در این آثار که به سبک فرار از واقعیت نقاشی شدهاند، هوس رفتن به تعطیلات و دیدار دوستان موج میزند. از این کارها در تارنمای ما زیاد است. »
آثار پرشمار اندرو مارتین (andrewmartin.co.uk) در سبک واقعیتگریزی، نیز پرفروشتر شده است. سخنگوی شرکت هنری این هنرمند گفت کارهای بزرگاندازه عکسمانندش که در آنها چهرههای معروف را در دورههای مختلف روی پلکسی کشیده است، پرفروشترین آثارش بودهاند.
از سوی دیگر، برخی از هنرمندانی که کارشان در مجموعه اسپری ارائه شده است، برای تأکید بر دشواریهای دوران قرنطینه از مضامین پنهانتری همچون تنهایی، بلاتکلیفی، و تأمل در سکوت در خلق آثارشان بهره بردهاند.
کریستابل بلکبرن، یکی از این هنرمندان است که در کارهای اخیرش از خیابانهای خلوت در دوران قرنطینه الهام گرفته است. او میگوید: «هر روز عصر از خانه خارج میشدم که قدم بزنم و دستمایه بیشتر کارهایم از همین فرصتهای کوتاه حاصل شد. »
آلیاس تراته، هنرمند مفهومی کانادایی مقیم لندن، نیز از فرصتهای زیاد دوران قرنطینه برای تأمل در جنبههای گذرا و متغیرتر این سال بیبرنامه و پراضطراب بهره برده است. تراته اخیراً در نمایشگاه نیمهخصوصی آثارش موسوم به «حرامزادگان زئوس» به نشانی شماره ۱۵ خیابان بیتمن، ۱۶ تکچهره رنگروغن به نمایش گذاشت که در آنها این جداافتادگی از زندگی را در دوره قرنطینه به تصویر کشیده است؛ احساسی که ما را مجبور کرده است تلخ و افسرده سر به گریبان ببریم.
او میگوید:«بسیاری از عناصر زاید، طی این مدت کمکم از زندگیمان حذف شده است. هرگز چنین مجبور نشده بودیم با خودمان کنار بیاییم. در دوره قرنطینه دید بسیار شفافتری نسبت به خود پیدا کردهایم.
ما موجودات احساساتی بسیار پیچیدهای هستیم که در تاریکروشنها شکل میگیریم.» نقاشی برای تراته سازوکاری برای انطباق با این وضعیت بوده است. او معتقد است که نقاشی به او در درک نیروهای پنهانی که احساساتش را در مهار خود دارند، کمک کرده است و میگوید: «نقاشی روشی است برای خودابرازی و تحمل بار هستی. »
به نظر میرسد که به رغم وقوع همهگیری و اضطرابهایی که در سال جاری برایمان به ارمغان آورده است، هنرمندان نسبت به دیگران سال پرباری داشتهاند.
حالا که مردم با رعایت فاصلهگیری اجتماعی از گوشه دنج خود و از زاویه جدیدی با هنر مواجه شدهاند، اصلاً چه بهتر که پربار بودهاند.
گروه گزارش