“آژنگ نیوز”:گابریل گارسیا مارکز، رمان‌نویس کلمبیایی، برنده جایزه نوبل ادبیات و یکی از بزرگترین نویسندگان قرن بیستم، در چنین روزی در سال۲۰۱۴ درسن ۸۷ سالگی درگذشت.
او یکی از بزرگترین نویسندگان قرن بیستم بود. او در سال ۱۹۸۲ جایزه نوبل ادبیات را بیشتر به خاطر شاهکارش (۱۹۶۷؛ صد سال تنهایی) دریافت کرد. او چهارمین نفر از آمریکای لاتین بود که به این افتخار رسید. گارسیا مارکز، شاعران شیلیایی، گابریلا میسترال در سال ۱۹۴۵ و پابلو نرودا در سال ۱۹۷۱ و رمان‌نویس گواتمالایی، میگل آنجل آستوریاس در سال ۱۹۶۷، پیش از او به این افتخار دست یافتند.
گرچه گارسیا مارکز در رشته حقوق تحصیل کرد، اما او روزنامه‌نگار شد، حرفه‌ای که پیش از رسیدن به شهرت ادبی از طریق آن امرار معاش می‌کرد. او به عنوان خبرنگار در پاریس در طول دهه ۱۹۵۰، تحصیلات خود را گسترش داد و مقدار زیادی از ادبیات آمریکایی را مطالعه کرد، برخی از آنها به ترجمه فرانسوی. در اواخر دهه ۱۹۵۰ و اوایل دهه ۶۰، او در بوگوتا، کلمبیا، و سپس در شهر نیویورک برای Prensa Latina، سرویس خبری ایجاد شده توسط رژیم رهبر کوبا، فیدل کاسترو، کار کرد. بعداً به مکزیکو سیتی نقل مکان کرد و در آنجا رمانی نوشت که برای او شهرت و ثروت به ارمغان آورد. از سال ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۵ در اسپانیا زندگی کرد. متعاقباً خانه‌ای در مکزیکوسیتی و آپارتمانی در پاریس داشت، اما زمان زیادی را در هاوانا گذراند، جایی که کاسترو (که گارسیا مارکز از او حمایت می‌کرد) عمارتی برای او فراهم کرد.
او علاوه بر رویکرد استادانه‌اش به رمان، سازنده داستان‌های کوتاه ؛چنانکه اشاره شد روزنامه‌نگاری ماهر بود. گارسیا مارکز در داستان‌های کوتاه‌تر و طولانی‌تر خود به شاهکار نادری دست یافت که در دسترس خواننده معمولی بود و در عین حال سخت‌ترین منتقدان را راضی کرد.
گروه گزارش