“آژنگ نیوز”:آخرین سفر برای «ایوان ترا اتوبوس»در قطب جنوب پس از بیش از ۳۰ سال صورت گرفت. این اتوبوس به عنوان یک نماد نمادین ایستگاه تحقیقاتی قطبی بود ،اما در نهایت این اتوبوس محبوب با قاره جنوبی خداحافظی می کند.
همه در قطب جنوب ایوان را می شناسند. حتی آن‌هایی که لذت سوار شدن در داخل او را نداشته‌اند – در صندلی‌های راحت، احاطه‌شده با صفحات چوبی و صدای خوش صدای جاز که از بلندگوهای داخلی‌اش می‌پیچد، در حالی که او به آرامی روی یخ غوغا می‌کند – نام او را شنیده‌اند و یا احتمالاً از کنارش رد شده‌اند، در نزدیکی یک کافه تریا ایستگاه مک‌موردو در محل زندگی نمادین یا سرگرم‌کننده‌اش بود.
اخیرا شایعاتی مبنی بر اینکه زمان حرکت ایوان روی یخ رو به پایان است و زمان بازنشستگی اتوبوس قدیمی فرا رسیده است؛بوجود آمد. این باعث اعتراض در میان طرفداران دیرینه او شد، آنها می ترسیدند که او در نهایت به طور غیرقابل تشریفاتی قطعات را از بین ببرد – پایانی بالقوه غم انگیز برای چنین وسیله نقلیه نمادینی. ایوان ترا اتوبوس در سال ۱۹۹۴ وارد چرخه حمل و نقل شد، یک مکمل جدید براق برای وسایل نقلیه حمل و نقل مسافر موجود دلتا که در دهه ۱۹۷۰ توسط نیروی دریایی ایالات متحده آورده شده بود. این ناوگان مسئول بیرون آوردن افراد از باند فرودگاه روی یخ بود، جایی که هواپیماهای مسافربری پس از برخاستن از نیوزلند به دو پایگاه ملی در جزیره راس – مک‌مردو آمریکا و پایگاه کوچکتر اسکات نیوزیلند، فرود آمدند. این وسیله نقلیه سنگین حدود 46 فوت طول و 12 و نیم فوت عرض داشت و شعاع گردش آن 160 فوت – معادل عرض یک زمین فوتبال است. این تایرها دارای لاستیک های عظیم با قطر تقریباً شش فوت بود و برای بالا رفتن از داخل آن به نردبانی نیاز بود که تا ۵۶ مسافر را در خود جای دهد. دانشمند دیوید تیل که در سال ۱۹۹۵ در ایوان سوار شد، زمانی که هنوز کاملاً جدید بود، به یاد می آورد: «گرم، بزرگ و تأثیرگذار بود.
کهنه سربازان قطب جنوب مسابقه ای را که در میان ساکنان مک موردو برای نامگذاری اتوبوس در هنگام ورود برگزار شد، به یاد دارند. روی هریسون، یک مکانیک، به یاد می‌آورد که از انتخاب نشدن پیشنهاد خودش، «اتوبوس جادویی» (به افتخار آهنگ The Who) ناامید شده است. نام برنده «ایوان اتوبوس ترا»، البته اشاره ای به ایوان وحشتناک، تزار افسانه ای قرون وسطایی روسیه بود. اتفاق خوشایندی نیز وجود دارد که “ترا اتوبوس”، نامی است که سازنده کانادایی Foremost در سال ۱۹۸۱ به این مدل داد، بسیار شبیه به جناسی در دو کوه جزیره راس است که بر فراز ایستگاه مک‌مردو – Mount Erebus و Mount Terror – برمی‌خیزد. نام این کوه‌ها به خاطر دو کشتی که برای اولین بار مناطق را کاوش کردند، HMS Terror و Erebus (شاید بیشتر به دلیل گم شدن در قطب شمال با اکسپدیشن محکوم به فنا جان فرانکلین) نامگذاری شده‌اند. نام «ایوان اتوبوس ترا» توسط مهندس جان رایت پیشنهاد شد، که دستاورد اصلی او طراحی جاده برفی هزار مایلی بین ایستگاه مک‌مردو، در لبه قاره، و ایستگاه قطب جنوبی آموندسن-اسکات در مرکز آن بود. با این حال، این مسیری نبود که ایوان تا به حال طی کرد. کار او صرفاً فعالیت در امتداد فرودگاه ها و ایستگاه ها بود و خیلی زود پس از ورود به یکی از عناصر اصلی زندگی در مک مردو؛ موضوع آهنگ ها، جوک ها و خاطرات خوش تبدیل شد.بیل جیرسا و آلیسون باردن در فصل تابستان ۲۰۰۶-۲۰۰۷ برای بزرگداشت ایوان این متن را نوشتند: او ایوان اتوبوس ترا است / او دوستان ما را پیش ما می آورد / چند دوست را با خود برد / آنها را به باند یخ برد / یک روز او به دنبال ما خواهد آمد … / او ایوان اتوبوس ترا است!
چیزهای عجیب و غریبی در مورد ایوان وجود داشت که رانندگان و مسافران او را دوست داشتند. او در مقایسه با دلتاهای کوچکتر نسبتاً کند بود و بیش از یک ساعت طول کشید تا از فرودگاه به مک مردو برسد، اما این سواری همیشه خاطره انگیز بود. روزی که وسیله نقلیه از کشتی باری در اسکله یخ تخلیه شد، یک راننده مشتاق بیش از حد ایوان را به ستون پشتی تکیه داد و در نتیجه یک فرورفتگی بزرگ روی سپر عقب او ایجاد شد. این فرورفتگی که رفع نشد، برای همیشه به نام “حماقت چارلی” پس از راننده شناخته شد و به این ترتیب با نشانگر دائمی مشخص شد. در سراسر فضای داخلی جذاب ایوان با صفحات چوبی، یادگاری از پروژه های قطب جنوب، گشت و گذارها، و میم ها، برچسب هایی مانند تصویری از پنگوئنی که چاقویی در دست دارد با شعار «غیرقابل اداره شدن» پوشانده شده بود.
هندرسون می گوید. بازنشستگی قریب الوقوع ایوان باعث نگرانی مسافران و هواداران او شد. با توقف تولید قطعات جایگزین، تعمیرات دشوار شد و تعمیرات به ساخت و مهندسی گران‌تر نیاز داشت. این پول و تلاش زیادی برای یک اتوبوس ۳۰ ساله است، مهم نیست چقدر محبوب است، به ویژه در زمانی که تلاش های بنیاد ملی علوم قطب جنوب با کاهش بودجه فزاینده و تهدیدات ناشی از تحولات سیاسی مواجه است. زمانی که ایوان نامی بر آن گذاشته شد، آن را در کنار اتوبوس، درست بالای یکی از چرخ عظیم خودرو نقاشی کردند.
طبق بیانیه سخنگوی NSF، “ایوان در حال حاضر در کرایست چرچ پارک شده است، در حالی که NSF با شرکای خود برای تعیین خانه طولانی مدت خود کار می کند. USAP به استفاده از سایر وسایل نقلیه تمام زمینی در قاره برای حمل و نقل پرسنل ادامه خواهد داد.” شایعه ای که در میان کارگران قطب جنوب وجود دارد این است که ایوان احتمالاً در مرکز بین المللی قطب جنوب به نمایش گذاشته خواهد شددر کرایست‌چرچ، اما ممکن است او در موزه‌ای در جای دیگری از جهان به پایان برسد. در هر صورت، ایوان به عنوان بخشی دوست داشتنی از تاریخ قطب جنوب زنده خواهد ماند.
گروه گزارش