“آژنگ نیوز”:آکیرا کوروساوا کارگردان ژاپنی – که با فیلمهای ظریف و با آهنگسازی درخشان، مانند راشومون (۱۹۵۰) که مضامین تاریخی ژاپنی را با حس اکشن و درام غربی ترکیب می‌کرد، تحسین جهانی را به دست آورد – در چنین روزی در سال متولد شد.او اولین کارگردان سینمای ژاپنی بود که با فیلم‌هایی مانند راشومون (۱۹۵۰)، ایکیرو (۱۹۵۲)، هفت سامورایی (۱۹۵۴)،و تاج و تخت خون (۱۹۵۷)، تحسین بین‌المللی را به دست آورد.
کوروساوا در سال ۱۹۳۶ دستیار کارگردان در استودیوی سینمایی PCL شد. تا سال ۱۹۴۳ او عمدتاً به عنوان دستیار یاماموتو کاجیرو، یکی از کارگردانان بزرگ ژاپنی فیلم های جنگ جهانی دوم، در آنجا کار می کرد. در این دوره کوروساوا به عنوان یک فیلمنامه نویس عالی شناخته شد. برخی از بهترین سناریوهای او هرگز فیلمبرداری نشد و فقط در مجلات منتشر شد. با این حال آنها به دلیل تازگی در نمایندگی مورد توجه متخصصان قرار گرفتند و جوایزی به آنها اهدا شد.
در سال ۱۹۴۳ کوروساوا به سمت کارگردانی ارتقاء یافت و اولین فیلم بلند خود به نام سانشیرو سوگاتا را بر اساس سناریوی خودش ساخت. این داستان از استادان جودوی ژاپنی دهه ۱۸۸۰ موفقیت بزرگی را به دست آورد.
البته فیلم فرشته مست در سال ۱۹۴۸ بود که نام کوروساوا را به شهرت رساند. این داستان درباره یک گانگستر مصرف‌کننده و یک پزشک مست که در ویرانی پس از جنگ در مرکز شهر توکیو زندگی می‌کنند، ملودرامی است که یأس و امید، خشونت و مالیخولیا را در هم می‌آمیزد. گانگستر توسط یک بازیگر جدید به نام میفونه توشیرو به تصویر کشیده شد که از طریق این فیلم تبدیل به یک ستاره شد و متعاقباً در اکثر فیلمهای کوروساوا ظاهر شد.
در سال ۱۹۶۰ کوروساوا پروداکشنز را راه اندازی کرد که رئیس آن شد و شروع به تولید آثار خود کرد. با این حال، به عنوان تهیه کننده، او به طور مداوم از مشکلات اقتصادی شرمنده بود. در طول دهه ۱۹۶۰، کوروساوا تعدادی فیلم سرگرمی ساخت که عمدتاً سامورایی ها را به عنوان شخصیت های اصلی بازی می کردند. یوجیمبو (۱۹۶۱؛ “بادیگارد”) یک اثر نمونه است.
یکی از آخرین فیلمهای کوروساوا، (۱۹۸۵؛ “آشوب”)، حماسه سامورایی موفق تری بود. این فیلم اقتباسی از شاه لیر شکسپیر است که در قرن شانزدهم ژاپن می گذرد وبه‌عنوان یکی از بهترین فیلمهای کوروساوا به دلیل عظمت تصویرسازی، عمق فکری اقتباس از صفحه نمایش، و شدت بازی‌های دراماتیکش مورد تحسین قرار گرفت. سه فیلم آخر او – رویاها (۱۹۹۰)، راپسودی در آگوست (۱۹۹۰) و مدادایو (۱۹۹۳) – چندان مورد استقبال قرار نگرفتند.
گروه گزارش