“آژنگ نیوز”:آلبرت انیشتین فیزیکدان آلمانی-آمریکایی، یکی از خلاق ترین عقلای تاریخ بشر که به خاطر نظریه های مبتکرانه نسبیت شناخته شده است، در چنین روزی در سال ۱۸۷۹ میلادی اولم آلمان متولد شد.
انیشتین می‌نویسد که دو «عجایب» عمیقاً سال‌های اولیه او را تحت تأثیر قرار دادند. اولین مورد برخورد او با قطب نما در پنج سالگی بود. او متعجب بود که نیروهای نامرئی می توانند سوزن را منحرف کنند. این منجر به شیفتگی مادام العمر به نیروهای نامرئی می شود. دومین شگفتی در سن ۱۲ سالگی زمانی رخ داد که او کتاب هندسه را کشف کرد که آن را بلعید و آن را “کتاب هندسه کوچک مقدس” خود نامید.
یکی دیگر از تأثیرات مهم دیگر بر اینشتین، یک دانشجوی جوان پزشکی به نام ماکس تلمود (بعدها ماکس تالمی) بود که اغلب در خانه اینشتین شام می خورد. تلمود یک معلم غیررسمی شد و اینشتین را با ریاضیات و فلسفه آشنا کرد.
انشتین در «مدرسه عالی فناوری فدرال سوئیس بدون دیپلم» ثبت نام کرد. او امتحانات ورودی سخت آن را گذراند. نمرات او نشان می داد که در ریاضیات و فیزیک عالی بود، اما در فرانسه، شیمی و زیست شناسی شکست خورد. به دلیل نمرات استثنایی ریاضیات، او به شرطی به پلی تکنیک اجازه ورود پیدا کرد که ابتدا تحصیلات رسمی خود را تمام کند. او به دبیرستان ویژه ای رفت که توسط جوست وینتلر در آرائو، سوئیس اداره می شد و در سال ۱۸۹۶ فارغ التحصیل شد. او همچنین در آن زمان تابعیت آلمانی خود را ترک کرد. (او تا سال ۱۹۰۱ که تابعیت سوئیس به او اعطا شد، بدون تابعیت بود.)
در این مقطع از زندگی بود که انشتین وارد دنیای فیزیک شد.در قرن نوزدهم دو ستون فیزیک وجود داشت: قوانین حرکت نیوتن و نظریه نور ماکسول. اینشتین تنها بود که متوجه شد آنها در تضاد هستند و یکی از آنها باید سقوط کند. نسبیت عام و حرفه تدریس آلبرت انیشتین در ابتدا مقالات انیشتین در سال ۱۹۰۵ توسط جامعه فیزیک نادیده گرفته شد. این تغییر پس از آن شروع شد که او مورد توجه یک فیزیکدان قرار گرفت، شاید تاثیرگذارترین فیزیکدان نسل خود، ماکس پلانک، بنیانگذار نظریه کوانتومی. به زودی، به دلیل اظهارات ستایش آمیز پلانک و آزمایش هایی که به تدریج نظریه های او را تأیید کرد، انیشتین برای سخنرانی در جلسات بین المللی مانند کنفرانس های Solvay دعوت شد و او به سرعت در جهان آکادمیک رشد کرد. به او یک سری سمت در موسسات معتبرتر از جمله دانشگاه زوریخ، دانشگاه پراگ، موسسه فناوری فدرال سوئیس و سرانجام دانشگاه برلین پیشنهاد شد، جایی که او به عنوان مدیر موسسه فیزیک کایزر ویلهلم از سال ۱۹۱۳ تا ۱۹۳۳ خدمت کرد (اگرچه افتتاح موسسه تا ۱۹۱۷ به تعویق افتاد).
انشتین جایزه نوبل فیزیک را در سال ۱۹۲۱ برای توضیح اثر فوتو الکتریک دریافت کرد. اینشتین را عموماً تأثیرگذارترین فیزیکدان قرن بیستم می دانند.
گروه گزارش