“آژنگ نیوز”: کتاب استیناف رادیکال ترین اثر ضد برده داری است که توسط یک آمریکایی آفریقایی تبار در دوران برده داری تاریخ ایالات متحده نوشته شده است. کتاب استیناف و یا با عنوان عام تردرخواست تجدید نظر، به طور گسترده در سراسر جنوب توسط ملوانان شمال پخش شد که جزوه را به ایالت های برده دار قاچاق می کردند.
جایی که به آرامی برای مخاطبان دلسوز خوانده می شد و مورد بحث قرار می گرفت. استیناف چنان نگرانی شدیدی را در میان برده‌داران ایجاد کرد که قوانین سخت‌گیرانه‌تری علیه باسوادی به تصویب رسید، این از جمله دیگر اقداماتی بود که تجمعات اجتماعی بردگان و مسافرت‌ها یا اجتماعات سیاهان آزاد را محدود میکرد. فردریک داگلاس (۱۸۱۸-۱۸۹۵) برده‌دار سابق الغا را بسیار تحسین میکرد و بعداً در سخنرانی‌هایش از آن استفاده میکرد، و اگرچه گاریسون علناً از پیشنهادات رادیکال‌تر واکر فاصله گرفت، این اثر همچنین جنبه‌هایی از رهایی بخشی را در سراسر انتشارش نشان داد.
آثار واکر تحت تأثیر مالکوم ایکس (۱۹۲۵-۱۹۶۵) و دکتر مارتین لوتر کینگ جونیور (۱۹۲۹-۱۹۶۸)، در میان بسیاری دیگر از رهبران حقوق مدنی از دهه های ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰ تا به امروز، مورد استناد قرار گرفته است. استیناف به عنوان یکی از مهمترین اسناد در مورد برده داری در ایالات متحده که تا کنون نوشته شده است شناخته می شود و هنوز هم وزن قابل توجهی در بحث های حقوق بشر در ایالات متحده و جاهای دیگر دارد
زندگی و خانواده
دیوید واکر نویسنده کتاب از یک مادر آزاد و یک پدر برده در ویلمینگتون، کارولینای شمالی، در سال ۱۷۹۶(تاریخی که اکثر محققان بر آن اتفاق نظر دارند) یا ۱۷۸۵ به دنیا آمد. مطابق با قانون، از آنجایی که مادرش آزاد بود، او نیز چنین بود. هیچ اطلاعاتی در مورد زندگی اولیه او در دست نیست، اما در جوانی خانه را ترک کرد و به چارلستون، کارولینای جنوبی نقل مکان کرد، جایی که به کلیسای اسقفی متدیست آفریقا (AME)، اولین فرقه سیاه پوست در ایالات متحده، که از فعالیت علیه برده داری دفاع می کرد، پیوست.
در اینجا، تصور می‌شود که او سخنرانی‌های دانمارک (۱۸۲۲-۱۷۶۷)، سازمان‌دهنده شورش بردگان در چارلستون در سال ۱۸۲۲ را شنیده بود، که قبل از شروع به کار به آن خیانت شد. ویسی به همراه پنج نفر دیگر در ۲ ژوئیه ۱۸۲۲ به دار آویخته شد – حتی اگر شواهدی وجود نداشت، فقط شنیده ها برای محکوم کردن هر یک از آنها به سازماندهی شورش بردگان کافی است – و واکر که در آن زمان در ۲۰سالگی بود، ممکن است در آنجا حضور داشته باشد و بعد از آن چارلستون را ترک کرد، یا ممکن است زودتر آن را ترک کرده باشد. او در اوایل دهه ۱۸۲۰ در فیلادلفیا زندگی می کرد و تا سال ۱۸۲۵ساکن بوستون بود. او در سال ۱۸۲۶ با الیزا باتلر ازدواج کرد و این زوج صاحب یک دختر به نام لیدیا آن شدند. واکر یک فروشگاه پوشاک دست دوم در نزدیکی اسکله بوستون باز کرد، سخنرانی های ضد برده داری کرد و به بردگان فراری و فقرای شهر کمک میکرد.
تا سال ۱۸۲۷، او برای مجله آزادی که متعلق به آفریقایی آمریکایی ها بود می نوشت و احتمالاً شروع به نوشتن کتاب استیناف کرد که با هزینه او در سال ۱۸۲۹ منتشر شد. واکر با علم به اینکه اگر از طریق کانال های منظم به جنوب ارسال شود، این اثر مصادره و نابود می شود، برای انتقال کتاب استیناف از بندر از ملوانان دلسوز، سیاه و سفید، کمک گرفت. او همچنین با دوخت کتاب استیناف به آستر ژاکت‌هایی که ناخواسته به سمت جنوب حمل می‌شوند، از مغازه لباس‌فروشی‌اش استفاده کرد.
طرح توزیع او آشکارا موفقیت بزرگی بود زیرا کشورهای برده دار، مانند جورجیا، این کار را در سال ۱۸۳۰ محکوم و ممنوع کردند و قوانینی را وضع کردند تا از پیاده شدن ملوانان سیاه پوست از کشتی ها از شمال در بنادر خود جلوگیری کنند. مقامات جورجیا ۱۰هزار دلار جایزه برای هر کسی که بتواند واکر را زنده جلوی آنها بیاورد یا ۱۰۰۰ دلار برای جسد او صادر شد. دوستانش او را تشویق کردند که به کانادا بگریزد، اما او نپذیرفت و ادعا کرد که به خاطر الغا خواهد مرد. جسد او در ۶ اوت ۱۸۳۰ پیدا شد، که منجر به گمانه زنی هایی شد که او مسموم شده است (ادعای که هنوز هم وجود دارد).
در واقع او بر اثر بیماری سل که تنها یک هفته قبل جان دخترش را گرفته بود، درگذشت. او در یک قبر بی نشان در بوستون جنوبی دفن شد و همسرش که قادر به پرداخت هزینه خانه آنها نبود، آن را گم کرد. پسر آنها، ادوارد جی. واکر (۱۹۰۱-۱۸۳۰)، پس از مرگ واکر به دنیا آمد و بعداً وکیل و سپس قانونگذار ایالتی در ماساچوست شد.
گروه گزارش