“آژنگ نیوز”:انتشاراولین روزنامه سیاه پوست کشور در شهر نیویورک بیانگر یک مقطع حساس تاریخی است.در زمانی که قوانین ضد سواد خواندن اکثریت قریب به اتفاق مردم برده شده را از خواندن منع می کرد، گروهی از سیاه پوستان آزاد نیویورک اولین روزنامه سیاه پوست کشور را در ۱۶ مارس ۱۸۲۷ راه اندازی کردند. این نشریه که به درستی ژورنال آزادی نام داشت، از همان سالی که نیویورک بردگی را غیرقانونی اعلام کرد، به تغییر شخصیت سیاهپوستان آمریکایی کمک کرد، که مطبوعات جریان اصلی معمولاً آنها را از طریق یک دیدگاه مغرضانه نژادی به تصویر می‌کشیدند.
تروی مک‌دونالد، استادیار روزنامه‌نگاری پخش و الکترونیک در دانشکده روزنامه‌نگاری و رسانه در دانشگاه کارولینای شمالی، می‌گوید: «سیاهپوستان واقعاً در آن زمان در روزنامه‌های برجسته نیویورک موضوع حملات نژادپرستانه بودند. ژورنال آزادی که رویدادهای جاری، سرمقاله ها، آگهی های طبقه بندی شده را منتشر می کرد و مسائل مربوط به حقوق مدنی و آزادی سیاه پوستان آمریکایی را برجسته می کرد، راه را برای سایر روزنامه های سیاه پوست هموار کرد. در زمان آغاز جنگ داخلی در سال ۱۸۶۱، بیش از ۴۰ روزنامه سیاهپوست در حال انتشار بود. این نشریات چهره سیاهپوستان آمریکایی را برای خوانندگان در سراسر جهان انسان‌سازی کرد و بر ایالات متحده فشار آورد تا به «نهاد عجیب و غریب» معروف به برده‌داری پایان دهد. جین رودز، دانشیار دانشکده علوم و هنرهای لیبرال و استاد گروه مطالعات سیاهپوست در دانشگاه چیکاگو ایلینویس، می‌گوید: «یکی از استدلال‌ها در حمایت از برده‌داری این بود که سیاهپوستان قادر به زندگی مستقل و خودمختار نیستند، بنابراین برای هدایت آنها به کنترل و «خیرخواهی» نهاد برده‌ها نیاز دارند. ۱۰ درصد یا بیشتر از سیاهپوستان در آمریکا در قرن ۱۹ متولد آزاد بودند و زندگی بسیار دشوار اما مستقلی داشتند.
این نشریه همچنین در مورد رویدادهایی در کشورهای آفریقایی از جمله سیرالئون و هائیتی گزارش داد. مجله آزادی در هائیتی، کانادا، اروپا، ۱۱ ایالت و واشنگتن دی سی نیز منتشر شد و هزینه آن سالانه ۳ دلار برای اشتراک در این روزنامه بود. این نشریه که متعلق به سیاه پوستان بود ممکن است یک روند ساز باشد، اما عمر کوتاهی داشت. کورنیش پس از شش ماه از روزنامه استعفا داد و راسورم تنها سردبیر آن بود. راسورم به شدت در جنبش بازگرداندن سیاهپوستان آمریکایی به غرب آفریقا فعالیت میکرد، تلاشی که خوانندگان روزنامه عمدتا با آن مخالف بودند. دو سال پس از شروع، انتشار مجله آزادی متوقف شد. راسورم که مصمم بود با روزنامه ادامه دهد، مجله آزادی را در ماه مه ۱۸۲۹ با نام جدیدی به نام حقوق همه راه اندازی کرد، اما نسخه جدید نشریه ماه ها بعد از بین رفت. فردریک داگلاس، طرفدار برجسته الغا، سرانجام این مانتو را به دست گرفت. فردریک داگلاس «ستاره شمالی» را تأسیس کرد.
داگلاس که در سال ۱۸۱۸ در تاکاهو، مریلند در اسارت به دنیا آمد، از نزدیک می دانست که برده داری تا چه حد نفرت انگیز است، که او در کتاب خاطرات خود در سال ۱۸۴۵ به نام «روایت زندگی فردریک داگلاس، برده آمریکایی» مستند کرد. او سپس اولین و مشهورترین نشریه چندگانه خود را به نام ستاره شمالی منتشر کرد که در ۳ دسامبر ۱۸۴۷ در روچستر، نیویورک منتشر شد. این روزنامه نام خود را از پولاریس گرفته است، ستاره درخشانی که به افراد برده ای که از اسارت فرار می کردند کمک کرد تا به سوی آزادی در شمال راه یابند. ستاره شمالی تبدیل به روزنامه برجسته ضد برده داری شد که توسط یک سیاهپوست آمریکایی اداره می شد. در حالی که ژورنال آزادی ۸۰۰ نسخه در اوج استقبال خوانندگانش توزیع می کرد، ستاره شمالی به تیراژ ۴۰۰۰ نسخه در ایالات متحده، اروپا و دریای کارائیب افتخار می کرد. شعار این روزنامه هم گرایش ضد نژادپرستانه و هم فمینیستی آن را آشکار کرد: «هیچ جنسیتی حق ویژه ندارد – حقیقت رنگی ندارد – خدا پدر همه ما است و همه ما برادر هستیم.»
در اولین شماره روزنامه، داگلاس نیاز به چنین انتشاری را توضیح داد. او نوشت: «از دیرباز آرزوی مشتاقانه ما این بوده است که در این سرزمین برده‌داری، برده‌فروشی و منفور سیاهپوستان، چاپخانه و روزنامه ای را ببینیم که تحت کنترل و هدایت کامل قربانیان بی‌واسطه برده‌داری و ظلم و ستم دائماً تأسیس شود.» چهار سال پس از راه اندازی، ستاره شمالی پس از ادغام با روزنامه لیبرتی حزب سیراکوز، نیویورک، در ژوئن ۱۸۵۱، به عنوان مقاله فردریک داگلاس تغییر نام داد. همچنین داگلاس یک مجله ضد برده داری به نام ماهنامه داگلاس را از سال ۱۸۵9 تا ۱۸۶۳ راه اندازی کرد. پس از جنگ داخلی، در سال ۱۸۷۰، داگلاس شروع به مدیریت دوره جدید کرد و نام این هفته نامه را به عصر ملی جدید تغییر داد. این نشریه که در واشنگتن دی سی مستقر است، به جمعیت سیاهپوست شهر خدمت می کرد و مسایل شهری و اخبار کنگره را پوشش می داد.
گروه گزارش