“آژنگ نیوز”:کمبودساعت خواب شبانه چه تاثیری بر بدن میگذارد و کارمندان ۲۰۴۵ چه شکلی می شوند؟ چشمهای متورم، موهای نازک و کمردرد مزمن یکی از عوارض مدل وحشتناکی از زندگی کارمندان کار در خانه از راه دور در سال ۲۰۴۵است.یک مدل دیجیتال عجیب و غریب نشان می دهد که اگر ما به اندازه کافی نخوابیم و زندگی روزانه را شروع نکنیم، انسان ها در سال ۲۰۵۰ چگونه می توانند ظاهر شوند.
«هانا» که توسط موسسه “بن سونز بدز ” و متخصص خواب دکتر سوفی بوستوک ساخته شده است، تغییرات بدن ما را زمانی که فقط شش ساعت در شب میخوابیم را آشکار میکند. هانا، یک بریتانیایی ۴۵ ساله متعلق به آینده، دارای کمردرد مزمن، موهای نازک، افتادگی پوست، پاهای متورم و چشمان قرمز و گشاد است. او همچنین از نازک شدن ماهیچه در بازوها و پاها رنج می برد و به دلیل ضعف سیستم ایمنی بدن به طور فزاینده ای مستعد ابتلا به آنفولانزا است. با توجه به سبک زندگی مدرن پرمشغله اش و وسواس زیادی نسبت به تلفن های هوشمند در ساعات کوچک، ممکن است افراد بیش از همیشه خواب خود را از دست بدهند.
بنابراین تا سال ۲۰۵۰، کم خوابی باعث ایجاد انبوهی از مشکلات مزمن سلامتی می شود، مانند مواردی که هانا از آن رنج می برد. به طور کلی، کارشناسان توصیه می کنند بزرگسالان بین ۷ تا ۹ ساعت در شب بخوابند – و بزرگسالانی که کمتر از ۷ساعت می خوابند بیشتر در معرض خطر مشکلات سلامتی هستند. طبق یک نظرسنجی در سال جاری، متوسط انگلیسی ها فقط ۶ ساعت و ۲۰ دقیقه در شبانه روز می خوابند.
طراحی هانا بر اساس ۱۹ مقاله تحقیقاتی در مجلات دانشگاهی منتشر شده از سال ۲۰۱۰به بررسی تأثیرات کم خوابی بر روی بدن است. دکتر بوستوک گفت: هانا تصویری قابل تامل از تاثیر کلی خواب بر حفظ سلامت کلی است. بسیاری از ما نمیدانیم که برنامههای روزمره و کم خوابی با ریتمهای شبانهروزی ما، چرخههای ۲۴ ساعتهای که فیزیولوژی ما را کنترل میکنند، تداخل میکند. به گفته دانشگاهیان، خوشبختانه تحقیقات در مورد اهمیت خواب مداوم و با کیفیت خوب برای سلامتی و تندرستی در چند دهه اخیر سرعت گرفته است. مطالعات نشان می دهد که کمبود خواب طولانی مدت می تواند انسان را در معرض خطر بیشتری برای شرایطی قرار دهد که ممکن است بر قلب تأثیر بگذارد – از جمله چاقی، بیماری قلبی و دیابت نوع ۲.
در طول خواب، مغز انسان ارتباطاتی را تشکیل می دهد که به او کمک می کند اطلاعات جدید را پردازش و به خاطر میبسپارد – فرآیندی به نام “تثبیت”. خواب “شرایط بهینه” را برای تثبیت با فراهم کردن دوره های کاهش “تحریک خارجی” – به عبارت دیگر نیازهای زندگی بیداری – ارائه می دهد.
همچنین، خواب سطوح انتقال دهنده های عصبی را افزایش می دهد – مواد شیمیایی که به نورون ها اجازه می دهد با یکدیگر در سراسر بدن ارتباط برقرار کنند. بنابراین کمبود خواب هانا به این معنی است که او زمان کمتری برای این ارتباطات خواهد داشت و بر حافظه بلند مدت و کوتاه مدت او نیزتأثیر منفی می گذارد.
گروه گزارش