“آژنگ نیوز”:انیمیشن ویژه کریسمس چارلی براون، با حضور شخصیت های کمیک استریپ محبوب چارلز شولز بادام زمینی، برای اولین بار از تلویزیون آمریکا در سال ۱۹۶۵ میلادی پخش شد و به یک کلاسیک تعطیلات تبدیل شد.
وال آدامز، گزارشگر تلویزیونی در نیویورک تایمز در همان زمان نوشت: «تلویزیون در حال اجرای یک قمار بزرگ است.» یک انیمیشن کارتونی نیم ساعته رنگی بر اساس کمیک استریپ روزنامه «بادام زمینی در بالابر» را امتحان خواهد کرد. کاراکترهای بادام زمینی از صفحه چاپ شده و القا کردن آنها با حرکت و شنیدن، تخیل را دستکاری می کند. میلیونها طرفدار کمیک استریپ هم به خوبی و هم خودشان را در مورد اینکه چارلی براون، لوسی و دیگران باید چگونه رفتار کنند و صحبت کنند، شرطی شدهاند.»
“کریسمس چارلی براون” عناصر غیرمنتظره ای را در انیمیشن خود گنجانده است – صدای کودکان به جای بزرگسالان آموزش دیده، موسیقی جاز، قطعه ای از کتاب مقدس، بدون آهنگ خنده. اما تیمی که پشت سر این ویژه قرار داشت، سالها قبل، برای اولین بار در یک آگهی تبلیغاتی فورد موتور در سال ۱۹۵۹، با نمایش شخصیتها در صفحه نمایش بازی کرد. شولز که به شدت از خلاقیت در کار خود محافظت می کرد، تنها پس از دیدن کار بیل ملندز، انیماتور سابق دیزنی، که سبک ظاهراً تکرار نشدنی شولز را حفظ کرد، به خدمه «بادام زمینی» اجازه شرکت در آن پروژه را داد.
جنگ های تبلیغاتی کوکاکولا و پپسی در دهه ۱۹۶۰ به عنوان میدان اصلی نبرد به امواج تلویزیونی تبدیل شد. «نسل پپسی» در سال ۱۹۶۳ رواج یافت و در سال ۱۹۶۴، شرکت پپسی حجم تبلیغات خود را دو برابر کرد، بودجه تلویزیونی خود را ۳۰ درصد افزایش داد و بودجه تحقیقات بازار خود را سه برابر کرد. در همان سال، با دیزنی همکاری کرد تا «این یک دنیای کوچک است» را در غرفه پپسی در نمایشگاه جهانی نیویورک ارائه کند.
با موفقیت انیمیشن تحت حمایت پپسی ، بهعنوان طرف بعدی در جنگهای تبلیغاتی، کوکاکولا، میخواست اسپانسر یک ویژه کریسمس خانوادگی در سال ۱۹۶۵ باشد. آیا او میتوانست یک چارلی براون موفق تولید کند؟ مندلسون بدون اینکه از شولز بپرسد بله را گفت،سپس کاریکاتوریست نیز پذیرفت که آن را اجرا کند. آن دو چند روز بعد یک نمونه آزمایشی فرستادند. کوکاکولا بلافاصله آن را پذیرفت.
در هر حال، شولز، مندلسون و ملندز، انیماتور/کارگردان تنها شش ماه فرصت داشتند تا یک انیمیشن ویژه نیم ساعته را تهیه کنند. هیچ یک از آنها قبلاً این شاهکار را انجام نداده بودند.قبل از پخش انیمیشن، مجله تایم مروری بر برنامه ویژه منتشر کرد که نشان دهنده پیش بینی استقبال بی نظیر آن بود. ریچارد بورگهایم مینویسد: «کریسمس چارلی براون» یکی از کارهای ویژه کودکان است که قابل تکرار است.با این حال سازندگانش برای موققیت آن امید نداشتند.
امادر روز پنجشنبه، ۹ دسامبر ۱۹۶۵، بیش از ۱۵ میلیون خانوار برای قضاوت خودشان در محل حاضر شدند. این پذیرایی، خاص آنرا به یک اثر کلاسیک تبدیل می کرد. سیبیاس به زودی متوجه شد که تقریباً نیمی از تلویزیونهای آمریکایی چیزی را تماشا کردهاند که این شبکه فکر میکرد یک شکست است.اما نمایش موفق بودو کمپانی سی.بی.اس .با مندلسون تماس گرفت و چهار محصول ویژه دیگر سفارش داد.
گروه گزارش