“آژنگ نیوز”:آیا “استعمار زندگی مکزیک را متحول کرد”؟در مجموع تماس بین اسپانیایی ها و مردم بومی، مانند مکزیک (آزتک)، سنت های مذهبی در قاره آمریکا را به شدت تغییر داد. زمانی که هرنان کورتس و همراهانش در سال ۱۵۱۹به تنوچتیتلان رسیدند، پیام رسان امپراتور موتئوزوما ژوکیووتزین از آنها استقبال کردند و هدایای فاخری از جمله لباس درخشان تتهئو (خدایان) مکزیک به آنها داده شد.
مکزیکی ها تعدادی از تتئوها را مورد احترام قرار می دادند که هر کدام از آنها ارتباط خاصی با عناصر طبیعت و/یا فرهنگ داشتند. در متون آزتک مانند Codex Borbonicus نمونههایی از این تتئوها را میبینیم، مانند Chalchihuitlicue («گریناستون گرانبها، دامن او»)، که آبهای زمینی، از جمله دریاچههایی را که پایتخت را احاطه کرده بودند، مدیریت میکرد و در واقع همان آبها نماد مذهبی بودند. Teteoh Mexica به شکل فیزیکی در teixiptlahuan (تجسم های محلی) که می تواند در سنگ حک شود، روی کاغذ نقاشی شود یا از طریق بدن انسان ارائه شود، به خود گرفت.
در مقابل، tlaquimilolli (بستههای مقدس) تجسمهای خدایی غیرشکلی بودند که حاوی یادگارهایی پیچیدهشده در پوست حیوانات و منسوجات طرحدار بودند. برای یک فرد غیر آغازگر، یک tlaquimilolli ممکن است مانند یک دسته پارچه یا پوست معمولی به نظر برسد، اما آنها به خصوص اشکال گرانبهایی از بدن خدا بودند.
با تغییر این باورها بود که استعمار زندگی مکزیک را متحول کرد. همراه با جنگ، اسپانیایی ها بیماری هایی را به ارمغان آوردند که به اپیدمی های سهمگینی تبدیل می شد. راهبان اسپانیایی مرگ بومیان را در طول آن همهگیریها بهعنوان نتیجه امتناع مکزیک از ترک روشهای سنتی زندگی – تلفیق مرگ بر اثر بیماری با مجازات گناهانشان، بهویژه بتپرستی، تفسیر کردند. اما تمرکز بر زوال مذهب مکزیک – حداقل همانطور که قبل از ۱۵۱۸ وجود داشت – نباید بقای فرهنگ های بومی در مکزیک را تحت الشعاع قرار دهد.
در طول دهههای اول استعمار و در قرنهای پس از آن، جوامع بومی آموخته، تفسیر کرده و با عناصر زبان و زندگی اسپانیایی، از جمله کاتولیک، که اکنون بزرگترین دین مکزیک است، سازگار شدهاند. علاوه بر این، همانطور که محقق ادیان ناهوا، ابولاردو د لا کروز، در سال ۲۰۲۲ نشان داده، ناهواس – بزرگترین گروه بومی مکزیک – به اجرای سنت های مذهبی بومی که روابط با اجداد، گیاهان، حیوانات و زمین را حفظ می کند، همچنان ادامه می دهند.
نویسنده:مولی اچ باست.
ترجمه از:علی محرابی
گروه گزارش