“آژنگ نیوز”:سرگذشت زرتشتیان در ایران وهند که در هند با عنوان پارسیان هند، شناخته میشوندبیانگر شکوفایی یک هویت سیاسی در تاریخ است.در حالی که درسطح جهانی کاهش باورهای دینی ممکن است با سکولاریزاسیون فزاینده همراه باشد،در مورد جامعه زرتشتی در هند – معروف به پارسیس – مسئله مهم تری برای بقای ایمان آنها وجود دارد: تعداد بسیار محدود و رو به کاهش افرادی که می تواند بخشی از جامعه باشد.
برخلاف ادیانی مانند مسیحیت و اسلام، دین‌پرستی به‌طور سنتی توسط پارس‌ها پذیرفته نمی‌شد، اگرچه هم‌دینان آنها در ایران از نظر تاریخی نسبت به این ایده بازتر بوده‌اند. این بی میلی به تبلیغ دینی در روایت های سنتی پارسی از ورود آنها به هند منعکس شده است.
بر اساس آن گزارش ها، گروهی از زرتشتیان برای فرار از آزار و اذیت مذهبی در پی ورود اعراب به ایران؛آنها کشور را ترک کردند و در قرن دهم به سواحل غربی هند رسیدند. حاکم محلی هندو که در ابتدا مردد بود، پس از موافقت زرتشتیان با قوانین خاصی، مانند صحبت کردن به گجراتی و همچنین قول عدم گرویدن مردم محلی به دین خود، به آنها اجازه اقامت داد. تحت حکومت استعماری بریتانیا، اطلاعات مربوط به جمعیت هند هر ده سال یکبار در یک سرشماری جمع آوری می شد که از دهه ۱۸۷۰ شروع شد.
ارقام منتشر شده برای پارسی ها نشان داد که تعداد آنها در مقایسه با سایر جوامع مذهبی چقدر کم است. این باعث نگرانی بود. پس از سرشماری سال ۱۹۱۱، که حدود ۱۰۰هزار پارسی را ثبت کرد، مفسران تأکید کردند که نرخ زاد و ولد فعلی آنها جامعه را قادر به رشد یا حتی ثابت ماندن نخواهد کرد. احکام حقوقی دادگاه استعمار بر این دیدگاه افزوده بود که پارسی بودن هویتی است که فرد با آن متولد می شود. یک قضاوت مهم در مورد «پرونده پانچایات پارسی» در سال ۱۹۰۸ بود که حکم داد سوزان بریر، همسر فرانسوی صنعتگر پارسی راتان دی تاتا، علیرغم گذراندن دوره زرتشتی، که مجاز به بهره مندی از مؤسسات و سرمایه های مذهبی پارسی نبودِمیتواند از آن امکانات بهره بگیرد.بدین ترتیب بودکه توسط قاضی پارسی، د.د.، پارسیان یک جامعه قومی و مذهبی اعلام شدند.
در مجموع نکاتی که در جریان بحث‌های حقوقی از اوایل قرن بیستم بیان شد، در ارتباط با دیدگاه‌های سنتی در مورد تغییر مذهب، همچنان به توضیح استدلال‌های معاصر در مورد کاهش جمعیت در جامعه‌ای که در آخرین سرشماری سال ۲۰۱۱ کمی بیش از ۵۷۰۰۰ نفر بود، کمک می‌کند.
نویسنده: اکسانر بوهلر
ترجمه از:احسان محرابی
گروه گزارش