“آژنگ نیوز”: دکتر محمدمصدق وحفظ مالکیت جزایرهمیشه ایرانی ابوموسی و لاوان در خلیج فارس نکته مهمی است که نشان میدهد در دهه ۳۰ خورشیدی نیز انگلیسی ها به دنبال ماجراجویی بودند.
در حقیقت دکتر مصدق چه در دوران سیاست ورزی و وزارت و چه در دوران نخست وزیری همواره بر حفظ تمامیت ارضی ایران ،بویژه جزایر بحرین و دیگر جزیره ها تاکید داشت.
در صفحه ۱۶۲ کتاب «خاطرات و تألمات»، فصل بیست و چهارم کتاب، با عنوان «انتصاب من به وزارت خارجه»، درباره جزایر، دکتر مصدق چنین نوشته است:
«اولین روز ورودم به وزارت خارجه، میرزا محمد تقی خان منتخب الملک، رئیس اداره انگلیس، نامه ای به من ارائه نمود که «سرپرسی لورن»، وزیر مختار استعمار انگلیس به مستوفی الممالک، نخست وزیر نوشته و موضوعش این بود که جزایر «ابوموسی» و «شیخ شعیب»، واقع در خلیج فارس، متعلق به ایران نیست و نظامیان ایران برخلاف حق در آنها دخالت می کنند! رئیس الوزراء هم به خط خود در حاشیه نامه نوشته بود ضبط شود و منتخب الملک از من سئوال نمود به این نامه باید جوابی داده شود یا آن را بلا جواب گذاریم؟
گفتم: قبل از ملاحظه پرونده نمی توانم در این باب نظری اظهار کنم و بعد که پرونده را دیدم، معلوم شد جزائر مزبور ملک غیر قابل تردید ایران است، موضوع را در هیأت وزیران مطرح کردم که در صورت جلسات نوشته شد. سپس به نامه وزیر مختار جواب دادم و چند بارهم با او مذاکرات شفاهی نمودم.
در زیر صفحه توضیح داده است: در همان جلسه اول با سرپرسی لورن وارد مذاکره شدم. از این که منتخب الملک از ضبط نامه جلوگیری کرده و موضوع را مطرح کرده بود، عصبانی بود و برای او یک خط و نشانی هم کشید.»
متنی که از کتاب «خاطرات و تألمات» نوشته مصدق نقل شد، واجد اطلاعات بسیار مهم و شفافی است:
۱ – در آن تاریخ، جزایر در مالکیت ایران بوده و ارتش ایران در جزایر ابوموسی و شیخ شعیب(لاوان) حضور داشته اند.
۲ – وزیرمختار بریتانیا نامه نوشته است، به قصد این که این جزایر را از ایران جدا و تجزیه کند. بایگانی کردن نامه سابقه ای ایجاد می کرد و سندی می شد که بعدها، به استناد آن، ادعا شود جزایر متعلق به ایران نیستند. منتخب الملک نامه را بایگانی نمی کند و آن را نزد مصدق می برد. مصدق با مراجعه به اسناد، دو جزیره را «ملک غیر قابل تردید» ایران می یابد. به وزیر مختار نامه می نویسد و با او گفتگو می کند و او از این که منتخب الملک نامه را بایگانی نکرده است، عصبانی شده و برای او خط و نشان می کشد. بدین سان می پذیرد که این جزایر متعلق به ایران هستند و به نامه دکتر مصدق، وزیر خارجه وقت ایران، او پاسخ نمی نویسد. چراکه اگر می نوشت مصدق سکوت نمی کرد و اثری از نامه او در وزارت خارجه ایران می ماند. بعدها نیز، در گفتگو با علم، سفیر انگلیس تصدیق می کند این جزایر متعلق به ایران هستند.
گروه تاریخ