“آژنگ نیوز”:چرا جمع می کنم؟گفتگو با ریوتارو تاکاهاشی کلکسیونر ژاپنی در یایو کوساما،و سفر چند دهه ای او به عنوان یک هنرشناس است.ریوتارو تاکاهاشی، ساکن توکیو، جمع آوری مجموعه اش را در سال ۱۹۹۷میلادی آغاز کرد. مجموعه تاکاهاشی ریوتارو که تقریباً منحصراً بر هنر معاصر ژاپن متمرکز شده است، از آن زمان به بعد رشد کرده و شامل بیش از ۳۵۰۰ اثر هنری شده است.
من در دهه ۱۹۶۰ به جنبش دانشجویی در توکیو پیوستم و حتی در آن زمان، یایو کوساما از قبل به عنوان یک هنرمند افسانه ای – یک الهه در نظر گرفته می شد. با این حال، تا سال ۱۹۹۸، در نمایشگاه انفرادی او در Ota Fine Arts، که با کوساما (1997)در نشریه Infinity Nets شماره ۲۷ (۱۹۹۷) به جمع آوری آثار هنری پرداختم. این خرید آغازی برای جذب عمیق من به دنیای مجموعه بود. تا به امروز، مجموعه من حدود ۶۰ تا ۷۰ اثر کوساما را شامل می شود، از جمله اقیانوس آرام (۱۹۵۹). در سال ۲۰۰۱، در نمایشگاه انفرادی تاکاشی موراکامی در موزه هنرهای معاصر توکیو، با تان تان بو برخورد کردم و عاشق آثار هنری او شدم. متأسفانه این آثار قبلاً توسط یک کلکسیونر خارج از کشور خریداری شده بود. با کمال تعجب، حتی پس از افتتاح نمایشگاه، آثار هنری فروخته نشده باقی ماندند. هم گالری و هم من خوشحال شدیم. با این حال، پس از مدتی رفت و برگشت، در نهایت به کلکسیونری رسید که آن را رزرو کرده بود. این به من آموخت که تا زمانی که اثر هنری را در دست نداشته باشید، یک قطعه واقعاً مال شما نمی شود! «سبک زندگی من حول محور هنر می چرخد. من قبلاً تمایل زیادی به جمع آوری کلکسیونهای دیگرداشتم، اما اکنون علاقه من فقط به هنر است. به غیر از هنرمند تایوانی Charwei Tsai، تقریباً ۹۹٪ از مجموعه من از آثار هنرمندان ژاپنی تشکیل شده است. یکی از آثار ارزشمند مجسمه ای عظیم از ایزومی کاتو است. فیگورهای آثار کاتو شباهت زیادی به ارواح دارند و گاهی حس وهم‌انگیز بودن را القا می‌کنند، اما به‌طور عجیبی دوست‌داشتنی هستند.
هیراکو سوزوکی مفهوم طراحی را در آثارش بسط می دهد. در سال ۲۰۱۰، موزه هنر موری اینستالیشن خود را به نام جاده، اثری ترکیبی به ابعاد ۶ متر، در نمایشگاه «تقاطع روپونگی» خود به نمایش گذاشت. این برخورد سرآغازی برای مجموعه آثار او نیز بود که در سال ۲۰۱۶ در یک مجله صنعتی به نمایش درآمد، کارهای نانای میتوبه را جمع‌آوری می‌کردم. نقاشی‌های رنگ روغن او – با لایه‌بندی دقیق و تقریباً مجسمه‌ای رنگدانه‌ها – تأثیری زنده و ماندگار بر من گذاشت. من از جمع‌آوری آثاری که در مراحل اولیه کار یک هنرمند خلق شده‌اند، زمانی که تازه شروع کرده بودند و سرشار از انرژی خلاقانه بودند، لذت می‌برم.
«در حالی که هنر مرا با افراد زیادی آشنا کرده است، بیشتر گفتگوهای ما صرفاً حول محور هنر می‌چرخد و چیزهای مشترک دیگری نداریم. یک استثناء دوست صمیمی و کلکسیونر همکار من، تاکئو اوبایاشی است. ما اغلب ملاقات می کنیم، وعده های غذایی خود را به اشتراک می گذاریم و تجربیات خود را در زمینه جمع آوری آثار هنری تبادل می کنیم. او یک مجموعه دار است که من عمیقا به او احترام می گذارم.
در روزهای ابتدایی مجموعه‌داری هنری، یعنی زمانی که کمتر از ۵۰۰ قطعه داشتم، ترجیح دادم آنها را برای خودم نگه دارم. اما، همانطور که مجموعه من رشد کرد، احساس می کنم مجبورم آن را با جهان به اشتراک بگذارم. حفظ خصوصی بودن آن تقریباً گناه است. تاکنون ۲۵ نمایشگاه برگزار کرده ام که بازدیدکنندگانی از سراسر ژاپن و فراتر از آن دیده اند. امسال، مشتاقم نمایشگاه مجموعه بعدی خود را در موزه هنرهای معاصر توکیو افتتاح کنم، که انتظار می رود دو برابر بیشتر از هر یک از ویترین های قبلی باشد. این نمایشگاه‌ها توانایی قابل توجهی در برانگیختن آرزوهای هنری در ذهن‌های جوان دارد که یکی از آنها هنرمند آکی کوندو است. حضور در یکی از نمایشگاه‌های مجموعه‌ام به او انگیزه داد تا انرژی خلاقانه‌اش را به سمت ساخت آثار خودش هدایت کند، که چندین مورد از آنها جایگاه مهمی در مجموعه من دارند.
من نزدیک به ۳۰ سال است که مشغول جمع آوری آثار هنری هستم و تأثیر آن بر زندگی من عمیق بوده است. همانطور که مجموعه من هم از نظر کمی و هم از نظر کیفیت رشد می کند، امیدوارم بتوانم فرد بهتری شوم، شایسته مجموعه خود باشم و ماهیت واقعی یک کلکسیونر را مجسم کنم. به صراحت بگویم: من برده مجموعه خود هستم.
گروه گزارش