“آژنگ نیوز”:دست روباتیک جدیدترین پیشرفت در فناوری پروتز، است.محققان ایتالیایی از یک دست روباتیک با کنترل مغناطیسی رونمایی کردند. هیچ سیم یا کابل برقی در اینجا دیده نمی شود – در عوض، استفاده کننده حرکات انگشتان را فقط با ذهن خود و با نیروی حسگر هدایت می کند.
تبلیغات دانیل ۳۴ ساله که در سپتامبر ۲۰۲۲ دست چپ خود را از دست داد، آزمایش این دستگاه را برای شش هفته بر عهده گرفته است: «ناگهان خودم را بدون دست دیدم: یک لحظه آن را داشتم و لحظهای دیگر از بین رفت. او در بیانیه ای بیان کرد. دانیل کاندیدای عالی برای آزمایش دست رباتیک بود، زیرا او همچنان بر عضلاتی که انگشتان دست چپش را حرکت میدهند کنترل دارد و کمی حس عصبی باقی مانده است. ۲۰ ماهیچه در ساعد وجود دارد و بسیاری از آنها حرکات دست را کنترل می کنند.
پروفسور کریستین سیپریانی، سرپرست تیم، پروفسور کریستین سیپریانی از موسسه بیو روباتیک توضیح داد که بسیاری از افرادی که دست خود را از دست دادهاند، همچنان آن را احساس میکنند که انگار هنوز در جای خود است و ماهیچههای باقیمانده در پاسخ به دستورات مغز حرکت میکنند. در جریان عمل شش حسگر در آوریل ۲۰۲۳ در بازوی دانیل کاشته شد که به دقت در عضلات جهت گیری شده بود به طوری که همه میدان های مغناطیسی در یک جهت قرار گرفتند. دست روباتیک Mia Hand که توسط Prensilia ساخته شده است، بر روی یک سوکت فیبر کربنی که تمام سیستم های الکتریکی را در خود جای داده است، نصب شده است، بنابراین پس از قرار گرفتن پروتز، سیم قابل مشاهده ای وجود ندارد.
فناوری ای که پروتز روی آن کار می کند، کنترل میوکینتیک نامیده می شود. هنگامی که ماهیچه های بازو منقبض می شوند، آهنرباها حرکت می کنند و این حرکت به صورت الگوریتمی به فرمانی برای دست روباتیک تبدیل می شود. برای تیم تحقیق، نتایج بسیار شگفت انگیز بود. دانیل میتوانست کارهایی را با دست روباتیک انجام دهد که نیاز به هماهنگی و کنترل دقیق موتور دارند، مانند باز کردن شیشه، بستن زیپ و بریدن با چاقو. او همچنین قادر به تطبیق نیروی اعمال شده توسط انگشتان بود و به او اجازه می داد با اشیاء ظریف و شکستنی برخورد کند.
دانیل گفته: “این سیستم به من اجازه داد تا احساسات و عواطف از دست رفته را بازیابی کنم: به نظر می رسد که دست خودم را حرکت می دهم.” همانطور که حقیقات پیش می روند، آنها نیز در ارتقا سطح دستگاه پیشرفت میکنند. سیپریانی با تایید این موفقیت گفت: “ما آماده ایم این نتایج را به طیف وسیع تری از قطع عضوها تعمیم دهیم.”
بهبود حس در اندام های مصنوعی هدف اصلی دانشمندانی است که در این زمینه کار می کنند. ما از اولین تلاشها برای جایگزینی اندام فاصله زیادی داشتهایم، و خلاقیتهای بیونیک امروزی میتوانند به سطحی از حرکت و کنترل دست یابند که زمانی غیرممکن تلقی میشد. این دست با کنترل مغناطیسی یکی دیگر از نوآوری های چشمگیر است. مارتا گراردینی،محقق اول، میگوید: «مشاهده کار سالها تحقیق که در این مطالعه محقق شد، احساس بزرگی بود. همکاری با دانیل به ما این آگاهی را داده است که می توانیم برای بهبود زندگی او و بسیاری از افراد دیگر کارهای زیادی انجام دهیم. این بزرگترین انگیزهای است که ما را به ادامه کار و عملکرد بهتر سوق میدهد.»
این مطالعه در مجله Science Robotics منتشر شده است.
نویسنده: لورا سیمونز سردبیر و نویسنده مطبوعات
ترجمه از:احسان محرابی
گروه گزارش