“آژنگ نیوز”:زندگی روزمره در گهواره تمدن بین النهرین باستان چگونه بود؟ بین النهرین باستان، که اغلب به عنوان مهد تمدن شناخته می شود، جایی است که بذرهای جامعه مدرن برای اولین بار کاشته شد. این منطقه پرجنب‌وجوش که بین رودخانه‌های دجله و فرات قرار گرفته است، نوآوری‌های قابل توجهی در نوشتار، قانون و زندگی شهری به وجود آورده است.
اما واقعا زندگی روزمره برای مردمی که بین النهرین را خانه می خواندند چگونه بود؟ از بازارهای شلوغ و آیین‌های مذهبی پیچیده گرفته تا زندگی خانوادگی و شیوه‌های کشاورزی، ملیله‌های غنی جامعه بین‌النهرین را کاوش کنید. کشف کنید که این مردمان باستانی چگونه زندگی می کردند، کار می کردند، و چگونه می پرستیدند و پایه های جهانی را که امروز می شناسیم، پی ریزی کردند.
در بین النهرین باستان، اقتدار پادشاه فراتر از حکومت فانی صرف بود. اعتقاد بر این بود که او پیوندی مقدس با قلمرو الهی را تجسم می بخشد و به عنوان واسطه ای بین خدایان و بشریت عمل می کند. این رابطه خاص صرفاً نمادین نبود، بلکه ملموس بود، زیرا موفقیت و شکوفایی قلمرو پادشاه به طور مستقیم با لطف خدایان به او مرتبط بود. این وظیفه جدی پادشاه بود که رفاه مردم خود را تضمین کند، در حالی که کاهن اعظم یا کاهن به نیازهای معنوی خدای شهر توجه داشت.
عظمت یک پادشاه نه تنها با فتوحات نظامی و گسترش سرزمینی بلکه با سعادت و رفاه رعایای او که به عنوان شاخصی از لطف الهی تلقی می شد سنجیده می شد. علیرغم چالش ها و شورش هایی که سارگون اکد و سلسله اش با آن مواجه بودند، موقعیت افسانه ای او به دلیل قدرت نظامی و وسعت امپراتوری اش پایدار ماند. پیروزی های او به عنوان شاهدی بر لطف الهی، به ویژه از جانب خدای حامی او، اینانا، که پیوند مقدس بین حاکم و خدایان در جهان بینی باستانی بین النهرین را تأیید می کرد، تلقی می شد.
جو، غله اصلی بین النهرین بود ونمادی فرهنگی به وجود آورد.اما آشپزی بین النهرین بسیار فراتر از بهره گیری از جو بود و مجموعه متنوعی از میوه ها، سبزیجات و گوشت ها را به رخ می کشید. از گیلاس های آبدار گرفته تا شلغم های دلچسب، این سرزمین طعم های فراوانی را ارائه می کرد. ماهی‌های رودخانه‌ها، دام‌های مراتع و تخم‌های غازها و اردک‌های اهلی سفره را غنی می‌کردند و برای مردم امرار معاش می‌کردند. تقویت این طعم های طبیعی مواد بومی مانند روغن کنجد و نمک بود که به فهرست آشپزی بین النهرین عمق بخشید. با وجود شبکه های تجاری گسترده منطقه، غذاهای آن ریشه در محصولات و سنت های محلی دارد.
گروه گزارش