“آژنگ نیوز”:آزمایش مصالح ساختمانی نسوز جدید در نیوهیون،در سال ۱۹۴۹ میلادی با استفاده از نیروی انسانی صورت میگرفت. زیرا سازندگان این مواد به کیفیت کارشان اطمینان داشتند.البته در حالی که اولین نمونه های مواد ضد حریق به حدود ۴۰۰ سال قبل از میلاد برمی گردد، سازندگان تا قرن هفدهم به اهمیت آنها پی نبردند.
یکی از اولین کاربردهای مواد ضد حریق در این مدت کاهش خطر آتش سوزی در تئاترهای پاریس بود. ساختمان‌های با امکان اشتعال زیاد مانند این مکان‌هایی برای برخی از بدترین آتش‌سوزی‌ها در طول تاریخ بوده‌اند، به همین دلیل است که عایق‌های آتش بسیار مهم شدند.
با سرعت باید به چند قرن جلوتر باید برویم ، در دوران بعدی جوامع شروع به اجرای کدها و استانداردهای آتش نشانی برای ایمن نگه داشتن ساختمان ها، یادگیری از پیشرفت های ضد حریق و رویدادهای آتش سوزی قبلی کردند. بدین ترتیب بود که روشهای آزمایش نوین به همراه تعداد زیادی از قوانین و کدهای آتش سوزی مدرن به وجود آمدند.
مواد ضد حریق اولیه برخی از اولین مواد نسوز خاک رس و موادی بودند که مقاومت طبیعی در برابر آتش را ایجاد می کردند. در قرن هفدهم، سازندگان برای محافظت از تئاترها و دیگر ساختمان‌های پرمصرف، گچ و خاک رس را نسوز کردند. در طول قرن هجدهم، شیمیدانان همچنین راه هایی برای ساخت پارچه ها و سایر مواد طبیعی با استفاده از دو نوع نمک در برابر شعله یافتند. در نهایت، دانشمندان در سال ۱۹۵۳ THPC را کشف کردند که متخصصان می‌توانستند آن را روی پنبه، کاغذ، پلاستیک و رنگ اعمال کنند که منجر به توسعه مواد ضد حریق امروزی شد.
گروه تاریخ