“آژنگ نیوز”:پابلو نرودا شاعر، دیپلمات و سیاستمدار شیلیایی، شاید مهمترین شاعر آمریکای لاتین قرن بیستم و برنده جایزه نوبل ادبیات در چنین روزی سال ۱۹۷۱، در پارال به دنیا آمد.

نرودا پدرش کارمند راه آهن و مادرش که اندکی پس از تولدش درگذشت، معلم بود.در اوایل سن سیزده سالگی شروع به نوشتن مقالاتی در روزنامه La Mañana ، از جمله Entusiasmo y Perseverancia کرد.- اولین انتشارات او – و اولین شعرش. در سال ۱۹۲۰، او یکی از همکاران مجله ادبی “Selva Austral” با نام مستعار پابلو نرودا شد که به یاد شاعر چکسلواکی یان نرودا (۱۸۳۴-۱۸۹۱) پذیرفت. برخی از اشعار نرودا در آن زمان در اولین کتاب منتشر شده او Crepusculario (1923) یافت می شود: . سال بعد انتشار Veinte poemas de amor y una cancion desesperada، یکی از شناخته شده ترین و ترجمه ترین آثار اوصورت گرفت. نرودا در کنار فعالیت های ادبی خود، در دانشگاه شیلی در سانتیاگو به تحصیل زبان فرانسه و آموزش و پرورش پرداخت. بین سالهای ۱۹۲۷ و ۱۹۳۵، دولت او را مسئول تعدادی کنسولگری افتخاری کرد که او را به برمه، سیلان، جاوه، سنگاپور، بوئنوس آیرس، بارسلونا و مادرید برد.

نرودا - پایگاه اطلاع رسانی آژنگ

جنگ داخلی اسپانیا و قتل گارسیا لورکا، که نرودا او را می‌شناخت، به شدت بر او تأثیر گذاشت و او را به جنبش جمهوری‌خواهان وادار کرد، ابتدا در اسپانیا، و بعداً در فرانسه، جایی که شروع به کار بر روی مجموعه اشعار خود España en el Corazón (۱۹۳۷) کرد. در همان سال به زادگاهش که به آنجا احضار شده بود بازگشت و شعرهایش در دوره بعد گرایش به مسائل سیاسی و اجتماعی داشت. España en el Corazón به دلیل چاپ آن در وسط جبهه در طول جنگ داخلی تأثیر زیادی داشت.

در سال ۱۹۴۵ به عنوان سناتور جمهوری انتخاب شد و همچنین به حزب کمونیست شیلی پیوست. به دلیل اعتراضاتش به سیاست سرکوبگرانه رئیس جمهور گونزالس ویدلا علیه معدنچیان اعتصابی در سال ۱۹۴۷، او مجبور شد به مدت دو سال در کشور خود زیرزمینی زندگی کند تا اینکه در سال ۱۹۴۹ موفق به ترک این کشور شد. پس از زندگی در کشورهای مختلف اروپایی در سال ۱۹۵۲ به خانه بازگشت. آثاری که او در آن دوره منتشر کرد، دارای مهر فعالیت های سیاسی اوست.

تولیدات فرهنگی نرودا بسیار گسترده است. برای مثال، Obras Completas او که دائماً بازنشر می شد، در سال ۱۹۵۱ شامل ۴۵۹ صفحه بود. در سال ۱۹۶۲ تعداد صفحات آثارش ۱۹۲۵ و در سال ۱۹۶۸ به ۳۲۳۷ صفحه در دو جلد رسید.

گروه گزارش

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *