“آژنگ نیوز”:شیوه سنتی رفع تشنگی نیم قرن قبل در تهران یک شیوه کاربردی و اشتغال زا بود.در تابستان و تیر ماه سال ۱۳۵۶ خورشیدی وقتی گرما به بالای ۴۱ درجه رفت،مردم تهران که در آن زمان هوای شهر هم به تدریج به آغوش آلودگی فرو رفته بود ؛در گرمای شدید به دنبال راهی برای مقابله با تشنگی بودند.تصاویر این صفحه به این شیوه های قدیمی اشاره میکند.
هوای گرم تهران موجب رونق شغل شربت فروشان دوره گرد بود. اصولا شربت فروشی یکی از مشاغلی بود که در فصل تابستان در کنار بلال فروشی رواج می یافت.این دست فروشها همانهایی بودند که در زمستان به فروش لبو و باقالی داغ در زمستان مشغول بودند.با تغییر فصل شغل آنها هم تغییر میکرد.
وسایل این مشاغل عبارت بودند ،ازیک سطل آب که غالبا لعابی بود .یک فلاسک آب و مقداری یخ و شربت. آنها برای تامین آب به فشاری های موجود در سطح شهر که آبهای زیر زمینی را به صورت تلمبه به بالا می آورد،هجوم می آوردند.با پر شدن فلاسک آب مهمترین عنصر تولید شربت هم تهیه می شد.فشاری های آب برای این گروه و البته همه مردم موهبتی بود .زیرا آب خنک به فوریت در دسترس مردم قرار داشت.هم چنین صاحبان مغازه های نزدیک فشاری آب، مشتری های دایمی تهیه آب از این منابع ارزشمند بودند.
قیمت یک لیوان شربت البته به میزان گرمای هوا ارتباط داشت.قیمت از ۵ ریال تا ده ریال نوسان داشت.هرچه گرما بیشتر میشد قیمت شربت هم بالاتر میرفت.فروشنده های دوره گرد کل شغلشان به فشاری آب بستگی داشت .چون آب را رایگان تهیه میکردند و برای افزایش درآمدشان استفاده از فشاری آب ضروری بود.
در سالهای پس از حفر تونل مترو و آلوده شدن آبهای منابع زیر زمینی ،فشاری های آب هم از سراسر شهر جمع شدند.فروشندگان دوره گرد شربت هم به مشاغل دیگری روی آوردند.
نویسنده:حسن محرابی
گروه گزارش