“آژنگ نیوز”:ادوارد جنر اولین واکسن را علیه آبله در جنین روزی در سال ۱۷۹۶ میلادی انجام داد.بدین ترتیب دکتر ادوارد جنر اولین واکسن موفق جهان را ساخت. او دریافت که افراد مبتلا به آبله گاوی در برابر این واکسن مصون هستند. در ماه مه ۱۷۹۶، پزشک انگلیسی ادوارد جنر این کشف را گسترش داد و جیمز فیپس ۸ ساله را با مواد جمع آوری شده از زخم آبله گاوی با کمک یک خدمتکار تلقیح کرد.

جنر - پایگاه اطلاع رسانی آژنگ

فیپس علیرغم اینکه چندین روز از واکنش موضعی رنج می برد و احساس ناخوشی می کرد، بهبودی کامل پیدا کرد. دو ماه بعد، در جولای ۱۷۹۶، جنر فیپس را با مواد حاصل از زخم آبله انسانی تلقیح کرد تا مقاومت فیپس را آزمایش کند. فیپس در سلامت کامل باقی می ماند و اولین انسانی است که علیه آبله واکسینه شد. اصطلاح “واکسن” بعداً ابداع شد که از کلمه لاتین برای گاو، vacca گرفته شده است.

منشا آبله به عنوان یک بیماری طبیعی در ماقبل تاریخ گم شده است. اعتقاد بر این است که در حدود ۱۰هزار سال قبل از میلاد، در زمان اولین استقرار کشاورزی در شمال شرقی آفریقا ظاهر شده است. به نظر می رسد که از آنجا به هند توسط بازرگانان مصر باستان گسترش یافته است. اولین شواهد از ضایعات پوستی شبیه ضایعات آبله بر روی صورت مومیایی های دوران سلسله های ۱۸ و ۲۰ مصر (۱۵۷۰-۱۰۸۵ قبل از میلاد) یافت می شود. سر مومیایی شده فرعون مصر رامسس پنجم (متوفی ۱۱۵۶ قبل از میلاد) شواهدی از این بیماری دارد.

آبله بین قرن پنجم و هفتم به اروپا معرفی شد و در قرون وسطی اغلب همه گیر بود. این بیماری بر توسعه تمدن غرب تأثیر زیادی گذاشت. اولین مراحل انحطاط امپراتوری روم (۱۰۸ پس از میلاد) با یک بیماری همه گیر در مقیاس بزرگ مصادف شد: طاعون آنتونین، که عامل مرگ تقریباً ۷میلیون نفر بود . وروداعراب، جنگ های صلیبی و کشف هند غربی همگی در گسترش این بیماری نقش داشتند. آبله ناشناخته در دنیای جدید توسط فاتحان اسپانیایی و پرتغالی معرفی شد. این بیماری جمعیت محلی را از بین برد و در سقوط امپراتوری های آزتک ها و اینکاها مؤثر بود. به طور مشابه، در سواحل شرقی آمریکای شمالی، این بیماری توسط مهاجران اولیه معرفی شد و منجر به کاهش جمعیت بومی شد.

جنر۱ - پایگاه اطلاع رسانی آژنگ

اثرات مخرب آبله همچنین یکی از اولین نمونه های جنگ بیولوژیکی را به وجود آورد . در طول جنگ فرانسه و هند (۱۷۵۴-۱۷۶۷)، سر جفری آمهرست، فرمانده نیروهای بریتانیایی در آمریکای شمالی، استفاده عمدی از آبله را برای کاهش جمعیت سرخپوستان آمریکایی متخاصم با بریتانیا پیشنهاد کرد. یکی دیگر از عوامل موثر در بروز آبله در قاره آمریکا تجارت برده بود زیرا بسیاری از برده ها از مناطقی در آفریقا می آمدند که آبله بومی بود.

گروه گزارش

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *